Read the Bible

¹ Locutus est autem Saul ad Ionathan filium suum et ad omnes servos suos de occisione David; porro Ionathan filius Saul diligebat David valde. ² Et indicavit Ionathan David dicens: "Quaerit Saul pater meus occidere te; quapropter observa te, quaeso, mane; et manebis clam et absconderis. ³ Ego autem egrediens stabo iuxta patrem meum in agro, ubicumque fueris; et ego loquar de te ad patrem meum et, quodcumque videro, nuntiabo tibi". ⁴ Locutus est ergo Ionathan de David bona ad Saul patrem suum dixitque ad eum: "Ne peccet rex in servum suum David, quia non peccavit tibi, et opera eius bona sunt tibi valde. ⁵ Et posuit animam suam in manu sua et percussit Philisthaeum, et fecit Dominus victoriam magnam universo Israeli; vidisti et laetatus es. Quare ergo peccas in sanguine innoxio interficiens David, qui est absque culpa?". ⁶ Quod cum audisset Saul, placatus voce Ionathan iuravit: "Vivit Dominus quia non occidetur". ⁷ Vocavit itaque Ionathan David et indicavit ei omnia verba haec; et introduxit lonathan David ad Saul, et fuit ante eum, sicut fuerat heri et nudiustertius.

⁸ Motum est autem rursum bellum, et egressus David pugnavit adversum Philisthim percussitque eos plaga magna; et fugerunt a facie eius. ⁹ Et factus est spiritus Domini malus in Saul; sedebat autem in domo sua et tenebat lanceam, porro David psallebat in manu sua. ¹⁰ Nisusque est Saul configere lancea David in pariete; et declinavit David a facie Saul, lancea autem, casso vulnere, perlata est in parietem. Et David fugit et salvatus est nocte illa.

¹¹ Misit ergo Saul satellites suos in domum David, ut custodirent eum, et interficeretur mane. Quod cum annuntiasset David Michol uxor sua dicens: "Nisi salvaveris te nocte hac, cras morieris", ¹² deposuit eum per fenestram. Porro ille abiit et aufugit atque salvatus est. ¹³ Tulit autem Michol theraphim et posuit eum super lectum; et pellem pilosam caprarum posuit ad caput eius et operuit eum vestimentis. ¹⁴ Misit autem Saul nuntios, qui raperent David, et responsum est quod aegrotaret. ¹⁵ Rursumque misit Saul nuntios, ut viderent David, dicens: "Afferte eum ad me in lecto, ut occidatur". ¹⁶ Cumque venissent nuntii, inventus est theraphim super lectum, et pellis caprarum ad caput eius. ¹⁷ Dixitque Saul ad Michol: "Quare sic illusisti mihi et dimisisti inimicum meum, ut fugeret?". Et respondit Michol ad Saul: "Quia ipse locutus est mihi: "Dimitte me, alioquin interficiam te"".

¹⁸ David autem fugiens salvatus est et venit ad Samuel in Rama et nuntiavit ei omnia, quae fecerat sibi Saul. Et abierunt ipse et Samuel et morati sunt in Naioth. ¹⁹ Nuntiatum est autem Sauli a dicentibus: "Ecce David in Naioth in Rama". ²⁰ Misit ergo Saul nuntios, ut raperent David. Qui cum vidissent cuneum prophetarum vaticinantium et Samuel stantem super eos, factus est in illis spiritus Dei, et vaticinari coeperunt etiam ipsi. ²¹ Quod cum nuntiatum esset Sauli, misit alios nuntios; vaticinati sunt autem et illi. Et rursum Saul misit tertios nuntios, qui et ipsi vaticinati sunt. ²² Abiit autem etiam ipse in Rama et venit usque ad cisternam magnam, quae est in Socho; et interrogavit et dixit: "In quo loco sunt Samuel et David?". Dictumque est ei: "Ecce in Naioth sunt in Rama". ²³ Et abiit inde in Naioth in Rama; et factus est etiam super eum spiritus Dei, et ambulabat ingrediens et vaticinans, usquedum veniret in Naioth in Rama. ²⁴ Et exspoliavit se etiam ipse vestimentis suis et vaticinatus est cum ceteris coram Samuel; et cecidit nudus tota die illa et nocte, unde et exivit proverbium: "Num et Saul inter prophetas?".