Read the Bible

¹ Et accidit quadam die, ut diceret Ionathan filius Saul ad adulescentem armigerum suum: "Veni, et transeamus ad stationem Philisthim, quae est ibi ex adverso". Patri autem suo hoc ipsum non indicavit. ² Porro Saul morabatur in extrema parte Gabaa sub malogranato, quae erat in Magron; et erat populus cum eo quasi sescentorum virorum. ³ Et Ahias filius Achitob fratris Ichabod filii Phinees, qui ortus fuerat ex Heli sacerdote Domini in Silo, portabat ephod. Sed et populus ignorabat quod isset Ionathan. ⁴ Erant autem inter ascensus, per quos nitebatur Ionathan transire ad stationem Philisthinorum, dens rupis hinc ex una parte et dens rupis illinc ex altera parte: nomen uni Boses et nomen alteri Sene; ⁵ unus scopulus prominens ad aquilonem ex adverso Machmas et alter a meridie contra Gabaa. ⁶ Dixit autem Ionathan ad adulescentem armigerum suum: "Veni, transeamus ad stationem incircumcisorum horum, si forte faciat Dominus pro nobis; quia non est Domino difficile salvare vel in multitudine vel in paucis". ⁷ Dixitque ei armiger suus: "Fac omnia, quae placent animo tuo. Perge quo cupis; ego ero tecum ubicumque volueris". ⁸ Et ait Ionathan: "Ecce nos transimus ad viros istos. Cumque apparuerimus eis, ⁹ si taliter locuti fuerint ad nos: "Manete, donec veniamus ad vos", stemus in loco nostro nec ascendamus ad eos. ¹⁰ Si autem dixerint: "Ascendite ad nos", ascendamus, quia tradidit eos Dominus in manibus nostris; hoc erit nobis signum". ¹¹ Apparuit igitur uterque stationi Philisthinorum. Dixeruntque Philisthim: "En Hebraei egrediuntur de cavernis, in quibus absconditi fuerant". ¹² Et locuti sunt viri de statione ad Ionathan et ad armigerum eius dixeruntque: "Ascendite ad nos, et ostendimus vobis rem". Et ait Ionathan ad armigerum suum: "Ascendamus; sequere me, tradidit enim eos Dominus in manu Israel". ¹³ Ascendit autem Ionathan reptans manibus et pedibus et armiger eius post eum; Philisthim cadebant ante Ionathan, et eos armiger eius interficiebat sequens eum. ¹⁴ Et facta est plaga prima, qua percussit Ionathan et armiger eius quasi viginti viros in media fere parte iugeri. ¹⁵ Et factus est terror in castris per agros; sed et omnis populus stationis eorum et, qui ierant ad praedandum, obstupuerunt; et conturbata est terra, et factus est terror a Deo.

¹⁶ Et respexerunt speculatores Saul, qui erant in Gabaa Beniamin; et ecce multitudo fluctuabat huc illucque diffugiens. ¹⁷ Et ait Saul populo, qui erat cum eo: "Requirite et videte quis abierit ex nobis". Cumque requisissent, repertum est non adesse Ionathan et armigerum eius. ¹⁸ Et ait Saul ad Ahiam: "Applica ephod". Ipse enim portabat ephod in die illa in conspectu filiorum Israel. ¹⁹ Cumque loqueretur Saul ad sacerdotem, tumultus maior fiebat in castris Philisthinorum, crescebatque paulatim et clarius reboabat. Et ait Saul ad sacerdotem: "Contrahe manum tuam". ²⁰ Congregati ergo sunt Saul et omnis populus, qui erat cum eo, et venerunt usque ad locum certaminis. Et ecce versus fuerat gladius uniuscuiusque ad proximum suum: perturbatio magna nimis. ²¹ Sed et Hebraei, qui fuerant cum Philisthim heri et nudiustertius ascenderantque cum eis in castris, reversi sunt et ipsi, ut essent cum Israel, qui erant cum Saul et Ionathan. ²² Omnes quoque Israelitae, qui se absconderant in monte Ephraim, audientes quod fugissent Philisthim, sociaverunt se et ipsi cum suis in proelio. ²³ Et salvavit Dominus in die illa Israel; pugna autem pervenit ultra Bethaven.

²⁴ Et viri Israel comprimebant se in die illa. Adiuravit autem Saul populum dicens: "Maledictus vir, qui comederit panem usque ad vesperam, donec ulciscar de inimicis meis!". Et non manducavit universus populus panem. ²⁵ Omneque terrae vulgus venit in saltum, in quo erat mel super faciem agri. ²⁶ Ingressus est itaque populus saltum, et apparuit fluens mel. Nullusque applicuit manum ad os suum; timebat enim populus iuramentum. ²⁷ Porro Ionathan non audierat, cum adiuraret pater eius populum; extenditque summitatem virgae, quam habebat in manu, et intinxit in favo mellis et convertit manum suam ad os suum, et illuminati sunt oculi eius. ²⁸ Respondensque unus de populo ait: "Iureiurando constrinxit pater tuus populum dicens: "Maledictus, qui comederit panem hodie!". Defecit autem populus". ²⁹ Dixitque Ionathan: "Turbavit pater meus terram! Videte quia illuminati sunt oculi mei, eo quod gustaverim paululum de melle isto; ³⁰ quanto magis si comedisset hodie populus de praeda inimicorum suorum, quam repperit? Nonne nunc maior facta fuisset plaga in Philisthim?". ³¹ Percusserunt ergo in die illa Philisthaeos a Machmis usque in Aialon; defatigatus est autem populus nimis. ³² Et versus ad praedam tulit oves et boves et vitulos; et mactaverunt in terra, comeditque populus cum sanguine. ³³ Nuntiaverunt autem Saul dicentes: "Ecce populus peccat Domino comedens cum sanguine". Qui ait: "Praevaricati estis! Volvite ad me huc saxum grande". ³⁴ Et dixit Saul: "Dispergimini in vulgus et dicite eis, ut adducat ad me unusquisque bovem suum et arietem, et occidite super istud et vescimini; et non peccabitis Domino comedentes cum sanguine". Adduxit itaque omnis populus, unusquisque quod erat in manu sua illa nocte, et occiderunt ibi. ³⁵ Aedificavit autem Saul altare Domino. Tuncque primum coepit aedificare altare Domino.

³⁶ Et dixit Saul: "Irruamus super Philisthim nocte et vastemus eos, usquedum illucescat mane; nec relinquamus de eis virum". Dixitque populus: "Omne, quod bonum videtur in oculis tuis, fac". Et ait sacerdos: "Accedamus huc ad Deum". ³⁷ Et consuluit Saul Deum: "Num persequar Philisthim? Numquid trades eos in manu Israel?". Et non respondit ei in die illa. ³⁸ Dixitque Saul: "Accedite huc, universi duces populi, et scitote et videte per quem acciderit peccatum hoc hodie. ³⁹ Vivit Dominus, salvator Israel, quia si per Ionathan filium meum factum est, absque retractatione morietur". Ad quod nullus contradixit ei de omni populo. ⁴⁰ Et ait ad universum Israel: "Separamini vos in partem unam, et ego cum Ionathan filio meo ero in parte altera". Respondit populus ad Saul: "Quod bonum videtur in oculis tuis, fac". ⁴¹ Et dixit Saul ad Dominum, Deum Israel: "Quid est quod non responderis servo tuo hodie? Si est in me aut in Ionathan filio meo iniquitas ista, Domine, Deus Israel, da Urim; sed, si est haec iniquitas in populo tuo Israel, da Tummim". Et deprehensus est Ionathan et Saul; populus autem salvus evasit. ⁴² Et ait Saul: "Mittite sortem inter me et inter Ionathan filium meum". Et captus est Ionathan. ⁴³ Dixit autem Saul ad Ionathan: "Indica mihi quid feceris". Et indicavit ei Ionathan et ait: "Gustans gustavi in summitate virgae, quae erat in manu mea, paululum mellis et ecce ego morior". ⁴⁴ Et ait Saul: "Haec faciat mihi Deus et haec addat, nisi morte morieris, Ionathan". ⁴⁵ Dixitque populus ad Saul: "Ergone Ionathan morietur, qui fecit salutem hanc magnam in Israel? Hoc nefas est; vivit Dominus, quia non cadet capillus de capite eius in terram, quia cum Deo operatus est hodie". Liberavit ergo populus Ionathan, ut non moreretur. ⁴⁶ Recessitque Saul nec persecutus est Philisthim; porro Philisthim abierunt in loca sua.

⁴⁷ At Saul, confirmato regno super Israel, pugnabat per circuitum adversum omnes inimicos eius: contra Moab et filios Ammon et Edom et reges Soba et Philisthaeos; et, quocumque se verterat, superabat. ⁴⁸ Fortiter egit et percussit Amalec et eruit Israel de manu vastatorum eius. ⁴⁹ Fuerunt autem filii Saul Ionathan et Isui et Melchisua. Nomina duarum filiarum eius: nomen primogenitae Merob et nomen minoris Michol. ⁵⁰ Et nomen uxoris Saul Achinoam filia Achimaas, et nomen principis militiae eius Abner filius Ner patrui Saul. ⁵¹ Porro Cis pater Saul et Ner pater Abner fuerunt filii Abiel. ⁵² Erat autem bellum potens adversum Philisthaeos omnibus diebus Saul; nam, quemcumque viderat Saul virum fortem et aptum ad proelium, sociabat eum sibi.