Read the Bible

¹ Porro Benadad rex Syriae congregavit omnem exerci tum suum et triginta duos reges secum et equos et currus et ascendens pugnabat contra Samariam et obsidebat eam. ² Mittensque nuntios ad Achab regem Israel in civitatem ³ ait: "Haec dicit Benadad: Argentum tuum et aurum tuum meum est, et uxores tuae et filii tui optimi mei sunt". ⁴ Responditque rex Israel: "Iuxta verbum tuum, domine mi rex; tuus sum ego et omnia mea". ⁵ Revertentesque nuntii dixerunt: "Haec dicit Benadad: Quia misi ad te dicens: "Argentum tuum et aurum tuum et uxores tuas et filios tuos dabis mihi", ⁶ profecto cras hac eadem hora mittam servos meos ad te, et scrutabuntur domum tuam et domum servorum tuorum; et omne, quod oculis tuis pretiosum est, ponent in manibus suis et auferent". ⁷ Vocavit autem rex Israel omnes seniores terrae et ait: "Animadvertite et videte quoniam insidietur nobis; misit enim ad me pro uxoribus meis et filiis et pro argento et auro, et non abnui". ⁸ Dixeruntque omnes maiores natu et universus populus ad eum: "Non audias neque acquiescas illi". ⁹ Respondit itaque nuntiis Benadad: "Dicite domino meo regi: Omnia, propter quae misisti ad me servum tuum initio, faciam; hanc autem rem facere non possum". Reversique nuntii rettulerunt ei. ¹⁰ Qui remisit et ait: "Haec faciant mihi dii et haec addant, si suffecerit pulvis Samariae pugillis omnis populi, qui sequitur me". ¹¹ Et respondens rex Israel ait: "Dicite ei: Ne glorietur accinctus aeque ut discinctus".

¹² Factum est autem, cum audisset verbum istud, bibebat ipse et reges in umbraculis et ait servis suis: "Circumdate civitatem!". Et circumdederunt eam. ¹³ Et ecce propheta unus accedens ad Achab regem Israel ait: "Haec dicit Dominus: Certe vidisti omnem multitudinem hanc nimiam. Ecce ego tradam eam in manu tua hodie, ut scias quia ego sum Dominus". ¹⁴ Et ait Achab: "Per quem?". Dixitque ei: "Haec dicit Dominus: Per pedisequos principum provinciarum". Et ait: "Quis incipiet proeliari?". Et ille dixit: "Tu". ¹⁵ Recensuit ergo pueros principum provinciarum et repperit numerum ducentorum triginta duorum; et post eos recensuit populum, omnes filios Israel, septem milia. ¹⁶ Et egressi sunt meridie. Benadad autem bibebat temulentus in umbraculis ipse et reges triginta duo cum eo, qui ad auxilium eius venerant. ¹⁷ Egressi sunt autem pueri principum provinciarum in prima fronte. Misit itaque Benadad, qui nuntiaverunt ei dicentes: "Viri egressi sunt de Samaria". ¹⁸ At ille ait: "Sive pro pace veniunt, apprehendite eos vivos; sive ut proelientur, vivos eos capite". ¹⁹ Egressi erant ergo ex urbe pueri principum provinciarum, ac reliquus exercitus sequebatur, ²⁰ et percussit unusquisque virum, qui contra se venerat; fugeruntque Syri, et persecutus est eos Israel. Fugit quoque Benadad rex Syriae in equo cum equitibus. ²¹ Necnon egressus rex Israel percussit equos et currus et percussit Syriam plaga magna.

²² Accedens autem propheta ad regem Israel dixit ei: "Vade et confortare et scito et vide quid facias; vertente enim anno rex Syriae ascendet contra te". ²³ Servi vero regis Syriae dixerunt ei: "Deus montium est Deus eorum, ideo superaverunt nos; sed pugnemus contra eos in campestribus et obtinebimus eos. ²⁴ Fac ergo hoc: Amove reges singulos a loco suo et pone principes pro eis; ²⁵ et instaura numerum militum, qui ceciderunt de tuis, et equos secundum equos pristinos et currus secundum currus, quos ante habuisti, et pugnabimus contra eos in campestribus: et videbis quod obtinebimus eos". Credidit consilio eorum et fecit ita. ²⁶ Igitur vertente anno recensuit Benadad Syros et ascendit in Aphec, ut pugnaret contra Israel. ²⁷ Porro filii Israel recensiti sunt et, acceptis cibariis, profecti ex adverso castraque metati sunt contra eos, quasi duo parvi greges caprarum; Syri autem repleverunt terram. ²⁸ Et accedens vir Dei dixit ad regem Israel: "Haec dicit Dominus: Quia dixerunt Syri: "Deus montium est Dominus et non est Deus vallium", dabo omnem multitudinem hanc grandem in manu tua, et scietis quia ego Dominus". ²⁹ Dirigebant septem diebus ex adverso hi atque illi acies, septima autem die commissum est bellum; percusseruntque filii Israel de Syris centum milia peditum in die una. ³⁰ Fugerunt autem, qui remanserant in Aphec, in civitatem, et cecidit murus super viginti septem milia hominum, qui remanserant. Porro Benadad fugiens ingressus est civitatem in cubiculum, quod erat intra cubiculum.

³¹ Dixeruntque ei servi sui: "Ecce audivimus quod reges domus Israel clementes sint; ponamus itaque saccos in lumbis nostris et funiculos in capitibus nostris et egrediamur ad regem Israel; forsitan salvabit animam tuam". ³² Accinxerunt saccis lumbos suos et posuerunt funes in capitibus suis veneruntque ad regem Israel et dixerunt: "Servus tuus Benadad dicit: "Vivat, oro te, anima mea"". Et ille ait: "Si adhuc vivit, frater meus est". ³³ Quod acceperunt viri pro omine et festinantes rapuerunt verbum ex ore eius atque dixerunt: "Frater tuus Benadad". Et dixit eis: "Ite et adducite eum". Egressus est ergo ad eum Benadad, et levavit eum in currum suum. ³⁴ Qui dixit ei: "Civitates, quas tulit pater meus a patre tuo, reddam; et plateas fac tibi in Damasco, sicut fecit pater meus in Samaria". Achab: "Ego autem, inquit, foederatum te dimittam". Et pepigit ei foedus et dimisit eum. ³⁵ Tunc vir quidam de filiis prophetarum dixit ad socium suum in sermone Domini: "Percute me!". At ille noluit percutere. ³⁶ Cui ait: "Quia noluisti audire vocem Domini, ecce recedes a me, et percutiet te leo". Cumque paululum recessisset ab eo, invenit eum leo atque percussit. ³⁷ Sed et alterum inveniens virum dixit ad eum: "Percute me!". Qui percussit eum et vulneravit. ³⁸ Abiit ergo propheta et occurrit regi in via et mutavit aspectum ponens fasciam super oculos suos. ³⁹ Cumque rex transiret, clamavit ad regem et ait: "Servus tuus egressus est ad proeliandum comminus; cumque fugisset vir unus, adduxit eum quidam ad me et ait: "Custodi virum istum! Qui si lapsus fuerit, erit anima tua pro anima eius, aut talentum argenti appendes". ⁴⁰ Dum autem ego turbatus huc illucque me verterem, subito non comparuit". Et ait rex Israel ad eum: "Hoc est iudicium tuum, quod ipse decrevisti". ⁴¹ At ille statim abstulit fasciam de oculis suis, et cognovit eum rex Israel quod esset de prophetis. ⁴² Qui ait ad eum: "Haec dicit Dominus: Quia dimisisti de manu tua virum, quem morti devoveram, erit anima tua pro anima eius, et populus tuus pro populo eius". ⁴³ Reversus est igitur rex Israel in domum suam tristis et indignans venitque in Samariam.