Read the Bible

¹ In finem, pro occultis filii. Psalmus David.² [Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo;
narrabo omnia mirabilia tua.
³ Lætabor et exsultabo in te;
psallam nomini tuo, Altissime.
⁴ In convertendo inimicum meum retrorsum;
infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
⁵ Quoniam fecisti judicium meum et causam meam;
sedisti super thronum, qui judicas justitiam.
⁶ Increpasti gentes, et periit impius:
nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi.
⁷ Inimici defecerunt frameæ in finem,
et civitates eorum destruxisti.
Periit memoria eorum cum sonitu;
⁸ et Dominus in æternum permanet.
Paravit in judicio thronum suum,
⁹ et ipse judicabit orbem terræ in æquitate:
judicabit populos in justitia.
¹⁰ Et factus est Dominus refugium pauperi;
adjutor in opportunitatibus, in tribulatione.

¹¹ Et sperent in te qui noverunt nomen tuum,
quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine.
¹² Psallite Domino qui habitat in Sion;
annuntiate inter gentes studia ejus:
¹³ quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est;
non est oblitus clamorem pauperum.
¹⁴ Miserere mei, Domine:
vide humilitatem meam de inimicis meis,
¹⁵ qui exaltas me de portis mortis,
ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion:
¹⁶ exultabo in salutari tuo.
Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt;
in laqueo isto quem absconderunt
comprehensus est pes eorum.
¹⁷ Cognoscetur Dominus judicia faciens;
in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
¹⁸ Convertantur peccatores in infernum,
omnes gentes quæ obliviscuntur Deum.
¹⁹ Quoniam non in finem oblivio erit pauperis;
patientia pauperum non peribit in finem.
²⁰ Exsurge, Domine; non confortetur homo:
judicentur gentes in conspectu tuo.

²¹ Constitue, Domine, legislatorem super eos,
ut sciant gentes quoniam homines sunt.

²² Ut quid, Domine, recessisti longe;
despicis in opportunitatibus, in tribulatione?

²³ Dum superbit impius, incenditur pauper:
comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

²⁴ Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ,
et iniquus benedicitur.

²⁵ Exacerbavit Dominum peccator:
secundum multitudinem iræ suæ, non quæret.

²⁶ Non est Deus in conspectu ejus;
inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore.
Auferuntur judicia tua a facie ejus;
omnium inimicorum suorum dominabitur.

²⁷ Dixit enim in corde suo: Non movebor
a generatione in generationem, sine malo.

²⁸ Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo;
sub lingua ejus labor et dolor.

²⁹ Sedet in insidiis cum divitibus in occultis,
ut interficiat innocentem.

³⁰ Oculi ejus in pauperem respiciunt;
insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua.
Insidiatur ut rapiat pauperem;
rapere pauperem dum attrahit eum.

³¹ In laqueo suo humiliabit eum;
inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.

³² Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus;
avertit faciem suam, ne videat in finem.

³³ Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua;
ne obliviscaris pauperum.

³⁴ Propter quid irritavit impius Deum?
dixit enim in corde suo: Non requiret.

³⁵ Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras,
ut tradas eos in manus tuas.
Tibi derelictus est pauper;
orphano tu eris adjutor.

³⁶ Contere brachium peccatoris et maligni;
quæretur peccatum illius, et non invenietur.

³⁷ Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi;
peribitis, gentes, de terra illius.

³⁸ Desiderium pauperum exaudivit Dominus;
præparationem cordis eorum audivit auris tua:

³⁹ judicare pupillo et humili,
ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.]