Read the Bible

¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]span data-lang="lat" data-trans="jvl" data-ref="psa.55.1" class="versetxt">¹ In finem, pro populo qui a sanctis longe factus est. David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.² [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo;
tota die impugnans, tribulavit me.
³ Conculcaverunt me inimici mei tota die,
quoniam multi bellantes adversum me.
⁴ Ab altitudine diei timebo:
ego vero in te sperabo.
⁵ In Deo laudabo sermones meos;
in Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi caro.
⁶ Tota die verba mea execrabantur;
adversum me omnes cogitationes eorum in malum.
⁷ Inhabitabunt, et abscondent;
ipsi calcaneum meum observabunt.
Sicut sustinuerunt animam meam,
⁸ pro nihilo salvos facies illos;
in ira populos confringes.

⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi;
posuisti lacrimas meas in conspectu tuo,
sicut et in promissione tua:
¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum.
In quacumque die invocavero te,
ecce cognovi quoniam Deus meus es.
¹¹ In Deo laudabo verbum;
in Domino laudabo sermonem.
In Deo speravi:
non timebo quid faciat mihi homo.
¹² In me sunt, Deus, vota tua,
quæ reddam, laudationes tibi:
¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte,
et pedes meos de lapsu,
ut placeam coram Deo in lumine viventium.]