Read the Bible

¹ In finem. Filiis Core ad intellectum.² [Deus, auribus nostris audivimus,
patres nostri annuntiaverunt nobis,
opus quod operatus es in diebus eorum,
et in diebus antiquis.
³ Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos;
afflixisti populos, et expulisti eos.
⁴ Nec enim in gladio suo possederunt terram,
et brachium eorum non salvavit eos:
sed dextera tua et brachium tuum,
et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.
⁵ Tu es ipse rex meus et Deus meus,
qui mandas salutes Jacob.

⁶ In te inimicos nostros ventilabimus cornu,
et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.

⁷ Non enim in arcu meo sperabo,
et gladius meus non salvabit me:

⁸ salvasti enim nos de affligentibus nos,
et odientes nos confudisti.

⁹ In Deo laudabimur tota die,
et in nomine tuo confitebimur in sæculum.

¹⁰ Nunc autem repulisti et confudisti nos,
et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris.

¹¹ Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros,
et qui oderunt nos diripiebant sibi.

¹² Dedisti nos tamquam oves escarum,
et in gentibus dispersisti nos.

¹³ Vendidisti populum tuum sine pretio,
et non fuit multitudo in commutationibus eorum.

¹⁴ Posuisti nos opprobrium vicinis nostris;
subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro.

¹⁵ Posuisti nos in similitudinem gentibus;
commotionem capitis in populis.

¹⁶ Tota die verecundia mea contra me est,
et confusio faciei meæ cooperuit me:

¹⁷ a voce exprobrantis et obloquentis,
a facie inimici et persequentis.

¹⁸ Hæc omnia venerunt super nos; nec obliti sumus te,
et inique non egimus in testamento tuo.

¹⁹ Et non recessit retro cor nostrum;
et declinasti semitas nostras a via tua:

²⁰ quoniam humiliasti nos in loco afflictionis,
et cooperuit nos umbra mortis.

²¹ Si obliti sumus nomen Dei nostri,
et si expandimus manus nostras ad deum alienum,

²² nonne Deus requiret ista?
ipse enim novit abscondita cordis.
Quoniam propter te mortificamur tota die;
æstimati sumus sicut oves occisionis.

²³ Exsurge; quare obdormis, Domine?
exsurge, et ne repellas in finem.

²⁴ Quare faciem tuam avertis?
oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ?

²⁵ Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra;
conglutinatus est in terra venter noster.

²⁶ Exsurge, Domine, adjuva nos,
et redime nos propter nomen tuum.]