Read the Bible

¹ In finem. Psalmus David, pro extasi.² [In te, Domine, speravi;
non confundar in æternum:
in justitia tua libera me.
³ Inclina ad me aurem tuam;
accelera ut eruas me.
Esto mihi in Deum protectorem,
et in domum refugii, ut salvum me facias:
⁴ quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu;
et propter nomen tuum deduces me et enutries me.
⁵ Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi,
quoniam tu es protector meus.

⁶ In manus tuas commendo spiritum meum;
redemisti me, Domine Deus veritatis.
⁷ Odisti observantes vanitates supervacue;
ego autem in Domino speravi.
⁸ Exsultabo, et lætabor in misericordia tua,
quoniam respexisti humilitatem meam;
salvasti de necessitatibus animam meam.
⁹ Nec conclusisti me in manibus inimici:
statuisti in loco spatioso pedes meos.
¹⁰ Miserere mei, Domine, quoniam tribulor;
conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.
¹¹ Quoniam defecit in dolore vita mea,
et anni mei in gemitibus.
Infirmata est in paupertate virtus mea,
et ossa mea conturbata sunt.
¹² Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium,
et vicinis meis valde, et timor notis meis;
qui videbant me foras fugerunt a me.

¹³ Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde;
factus sum tamquam vas perditum:

¹⁴ quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu.
In eo dum convenirent simul adversum me,
accipere animam meam consiliati sunt.

¹⁵ Ego autem in te speravi, Domine;
dixi: Deus meus es tu;

¹⁶ in manibus tuis sortes meæ:
eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.

¹⁷ Illustra faciem tuam super servum tuum;
salvum me fac in misericordia tua.

¹⁸ Domine, non confundar, quoniam invocavi te.
Erubescant impii, et deducantur in infernum;

¹⁹ muta fiant labia dolosa,
quæ loquuntur adversus justum iniquitatem,
in superbia, et in abusione.

²⁰ Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine,
quam abscondisti timentibus te;
perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum!

²¹ Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum;
proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.

²² Benedictus Dominus,
quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.

²³ Ego autem dixi in excessu mentis meæ:
Projectus sum a facie oculorum tuorum:
ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.

²⁴ Diligite Dominum, omnes sancti ejus,
quoniam veritatem requiret Dominus,
et retribuet abundanter facientibus superbiam.

²⁵ Viriliter agite, et confortetur cor vestrum,
omnes qui speratis in Domino.]