Read the Bible

¹ Hæ quoque parabolæ Salomonis, quas transtulerunt viri Ezechiæ regis Juda.

² [Gloria Dei est celare verbum,
et gloria regum investigare sermonem.
³ Cælum sursum, et terra deorsum,
et cor regum inscrutabile.

⁴ Aufer rubiginem de argento,
et egredietur vas purissimum.
⁵ Aufer impietatem de vultu regis,
et firmabitur justitia thronus ejus.

⁶ Ne gloriosus appareas coram rege,
et in loco magnorum ne steteris.
⁷ Melius est enim ut dicatur tibi: Ascende huc,
quam ut humilieris coram principe.]

⁸ [Quæ viderunt oculi tui ne proferas in jurgio cito,
ne postea emendare non possis,
cum dehonestaveris amicum tuum.
⁹ Causam tuam tracta cum amico tuo,
et secretum extraneo ne reveles:
¹⁰ ne forte insultet tibi cum audierit,
et exprobrare non cesset.
Gratia et amicitia liberant:
quas tibi serva, ne exprobrabilis fias.

¹¹ Mala aurea in lectis argenteis,
qui loquitur verbum in tempore suo.
¹² Inauris aurea, et margaritum fulgens,
qui arguit sapientem et aurem obedientem.

¹³ Sicut frigus nivis in die messis,
ita legatus fidelis ei qui misit eum:
animam ipsius requiescere facit.

¹⁴ Nubes, et ventus, et pluviæ non sequentes,
vir gloriosus et promissa non complens.

¹⁵ Patientia lenietur princeps,
et lingua mollis confringet duritiam.]

¹⁶ [Mel invenisti: comede quod sufficit tibi,
ne forte satiatus evomas illud.

¹⁷ Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui,
nequando satiatus oderit te.

¹⁸ Jaculum, et gladius, et sagitta acuta,
homo qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.

¹⁹ Dens putridus, et pes lassus,
qui sperat super infideli in die angustiæ,

²⁰ et amittit pallium in die frigoris.
Acetum in nitro,
qui cantat carmina cordi pessimo.
Sicut tinea vestimento, et vermis ligno,
ita tristitia viri nocet cordi.

²¹ Si esurierit inimicus tuus, ciba illum;
si sitierit, da ei aquam bibere:
²² prunas enim congregabis super caput ejus,
et Dominus reddet tibi.

²³ Ventus aquilo dissipat pluvias,
et facies tristis linguam detrahentem.

²⁴ Melius est sedere in angulo domatis
quam cum muliere litigiosa et in domo communi.

²⁵ Aqua frigida animæ sitienti,
et nuntius bonus de terra longinqua.

²⁶ Fons turbatus pede et vena corrupta,
justus cadens coram impio.

²⁷ Sicut qui mel multum comedit non est ei bonum,
sic qui scrutator est majestatis opprimetur a gloria.

²⁸ Sicut urbs patens et absque murorum ambitu,
ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum.]