Read the Bible

¹ [Et erit: in novissimo dierum
erit mons domus Domini præparatus in vertice montium,
et sublimis super colles:
et fluent ad eum populi,
² et properabunt gentes multæ, et dicent:
Venite, ascendamus ad montem Domini,
et ad domum Dei Jacob:
et docebit nos de viis suis,
et ibimus in semitis ejus,
quia de Sion egredietur lex,
et verbum Domini de Jerusalem.
³ Et judicabit inter populos multos,
et corripiet gentes fortes usque in longinquum:
et concident gladios suos in vomeres,
et hastas suas in ligones:
non sumet gens adversus gentem gladium,
et non discent ultra belligerare.
⁴ Et sedebit vir subtus vitem suam et subtus ficum suam,
et non erit qui deterreat,
quia os Domini exercituum locutum est.
⁵ Quia omnes populi ambulabunt
unusquisque in nomine dei sui;
nos autem ambulabimus
in nomine Domini Dei nostri,
in æternum et ultra.]
⁶ [In die illa, dicit Dominus,
congregabo claudicantem,
et eam quam ejeceram colligam,
et quam afflixeram:
⁷ et ponam claudicantem in reliquias,
et eam quæ laboraverat, in gentem robustam:
et regnabit Dominus super eos in monte Sion,
ex hoc nunc et usque in æternum.

⁸ Et tu, turris gregis nebulosa filiæ Sion,
usque ad te veniet,
et veniet potestas prima,
regnum filiæ Jerusalem.
⁹ Nunc quare mœrore contraheris?
numquid rex non est tibi,
aut consiliarius tuus periit,
quia comprehendit te dolor sicut parturientem?
¹⁰ Dole et satage, filia Sion, quasi parturiens,
quia nunc egredieris de civitate,
et habitabis in regione,
et venies usque ad Babylonem:
ibi liberaberis,
ibi redimet te Dominus de manu inimicorum tuorum.
¹¹ Et nunc congregatæ sunt super te gentes multæ, quæ dicunt:
Lapidetur, et aspiciat in Sion oculus noster.
¹² Ipsi autem non cognoverunt cogitationes Domini,
et non intellexerunt consilium ejus,
quia congregavit eos quasi fœnum areæ.
¹³ Surge, et tritura, filia Sion,
quia cornu tuum ponam ferreum,
et ungulas tuas ponam æreas;
et comminues populos multos,
et interficies Domino rapinas eorum,
et fortitudinem eorum Domino universæ terræ.]