Read the Bible

¹ Erat autem Pascha et azyma post biduum: et quærebant summi sacerdotes et scribæ quomodo eum dolo tenerent, et occiderent.² Dicebant autem: Non in die festo, ne forte tumultus fieret in populo.
³ Et cum esset Bethaniæ in domo Simonis leprosi, et recumberet, venit mulier habens alabastrum unguenti nardi spicati pretiosi: et fracto alabastro, effudit super caput ejus.⁴ Erant autem quidam indigne ferentes intra semetipsos, et dicentes: Ut quid perditio ista unguenti facta est?⁵ poterat enim unguentum istud venundari plus quam trecentis denariis, et dari pauperibus. Et fremebant in eam.⁶ Jesus autem dixit: Sinite eam, quid illi molesti estis? Bonum opus operata est in me:⁷ semper enim pauperes habetis vobiscum: et cum volueritis, potestis illis benefacere: me autem non semper habetis.⁸ Quod habuit hæc, fecit: prævenit ungere corpus meum in sepulturam.⁹ Amen dico vobis: Ubicumque prædicatum fuerit Evangelium istud in universo mundo, et quod fecit hæc, narrabitur in memoriam ejus.
¹⁰ Et Judas Iscariotes, unus de duodecim, abiit ad summos sacerdotes, ut proderet eum illis.¹¹ Qui audientes gavisi sunt: et promiserunt ei pecuniam se daturos. Et quærebat quomodo illum opportune traderet.

¹² Et primo die azymorum quando Pascha immolabant, dicunt ei discipuli: Quo vis eamus, et paremus tibi ut manduces Pascha?¹³ Et mittit duos ex discipulis suis, et dicit eis: Ite in civitatem, et occurret vobis homo lagenam aquæ bajulans: sequimini eum,¹⁴ et quocumque introierit, dicite domino domus, quia magister dicit: Ubi est refectio mea, ubi Pascha cum discipulis meis manducem?¹⁵ Et ipse vobis demonstrabit cœnaculum grande, stratum: et illic parate nobis.¹⁶ Et abierunt discipuli ejus, et venerunt in civitatem: et invenerunt sicut dixerat illis, et paraverunt Pascha.¹⁷ Vespere autem facto, venit cum duodecim.¹⁸ Et discumbentibus eis, et manducantibus, ait Jesus: Amen dico vobis, quia unus ex vobis tradet me, qui manducat mecum.¹⁹ At illi cœperunt contristari, et dicere ei singulatim: Numquid ego?²⁰ Qui ait illis: Unus ex duodecim, qui intingit mecum manum in catino.²¹ Et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de eo: væ autem homini illi per quem Filius hominis tradetur! bonum erat ei, si non esset natus homo ille.
²² Et manducantibus illis, accepit Jesus panem: et benedicens fregit, et dedit eis, et ait: Sumite, hoc est corpus meum.²³ Et accepto calice, gratias agens dedit eis: et biberunt ex illo omnes.²⁴ Et ait illis: Hic est sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effundetur.²⁵ Amen dico vobis, quia jam non bibam de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam novum in regno Dei.
²⁶ Et hymno dicto exierunt in montem Olivarum.²⁷ Et ait eis Jesus: Omnes scandalizabimini in me in nocte ista: quia scriptum est: Percutiam pastorem, et dispergentur oves.²⁸ Sed postquam resurrexero, præcedam vos in Galilæam.²⁹ Petrus autem ait illi: Et si omnes scandalizati fuerint in te, sed non ego.³⁰ Et ait illi Jesus: Amen dico tibi, quia tu hodie in nocte hac, priusquam gallus vocem bis dederit, ter me es negaturus.³¹ At ille amplius loquebatur: Et si oportuerit me simul commori tibi, non te negabo. Similiter autem et omnes dicebant.

³² Et veniunt in prædium, cui nomen Gethsemani. Et ait discipulis suis: Sedete hic donec orem.³³ Et assumit Petrum, et Jacobum, et Joannem secum: et cœpit pavere et tædere.³⁴ Et ait illis: Tristis est anima mea usque ad mortem: sustinete hic, et vigilate.³⁵ Et cum processisset paululum, procidit super terram, et orabat ut, si fieri posset, transiret ab eo hora.³⁶ Et dixit: Abba pater, omnia tibi possibilia sunt: transfer calicem hunc a me: sed non quod ego volo, sed quod tu.³⁷ Et venit, et invenit eos dormientes. Et ait Petro: Simon, dormis? non potuisti una hora vigilare?³⁸ vigilate et orate, ut non intretis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro vero infirma.³⁹ Et iterum abiens oravit, eumdem sermonem dicens.⁴⁰ Et reversus, denuo invenit eos dormientes (erant enim oculi eorum gravati), et ignorabant quid responderent ei.⁴¹ Et venit tertio, et ait illis: Dormite jam, et requiescite. Sufficit: venit hora: ecce Filius hominis tradetur in manus peccatorum.⁴² Surgite, eamus: ecce qui me tradet, prope est.

⁴³ Et, adhuc eo loquente, venit Judas Iscariotes unus de duodecim, et cum eo turba multa cum gladiis et lignis, a summis sacerdotibus, et scribis, et senioribus.⁴⁴ Dederat autem traditor ejus signum eis, dicens: Quemcumque osculatus fuero, ipse est, tenete eum, et ducite caute.⁴⁵ Et cum venisset, statim accedens ad eum, ait: Ave Rabbi: et osculatus est eum.⁴⁶ At illi manus injecerunt in eum, et tenuerunt eum.⁴⁷ Unus autem quidam de circumstantibus educens gladium, percussit servum summi sacerdotis, et amputavit illi auriculam.⁴⁸ Et respondens Jesus, ait illis: Tamquam ad latronem existis cum gladiis et lignis comprehendere me?⁴⁹ quotidie eram apud vos in templo docens, et non me tenuistis. Sed ut impleantur Scripturæ.⁵⁰ Tunc discipuli ejus relinquentes eum, omnes fugerunt.⁵¹ Adolescens autem quidam sequebatur eum amictus sindone super nudo: et tenuerunt eum.⁵² At ille rejecta sindone, nudus profugit ab eis.

⁵³ Et adduxerunt Jesum ad summum sacerdotem: et convenerunt omnes sacerdotes, et scribæ, et seniores.⁵⁴ Petrus autem a longe secutus est eum usque intro in atrium summi sacerdotis: et sedebat cum ministris ad ignem, et calefaciebat se.⁵⁵ Summi vero sacerdotes et omne concilium quærebant adversus Jesum testimonium ut eum morti traderent: nec inveniebant.⁵⁶ Multi enim testimonium falsum dicebant adversus eum: et convenientia testimonia non erant.⁵⁷ Et quidam surgentes, falsum testimonium ferebant adversus eum, dicentes:⁵⁸ Quoniam nos audivimus eum dicentem: Ego dissolvam templum hoc manu factum, et per triduum aliud non manu factum ædificabo.⁵⁹ Et non erat conveniens testimonium illorum.⁶⁰ Et exsurgens summus sacerdos in medium, interrogavit Jesum, dicens: Non respondes quidquam ad ea quæ tibi objiciuntur ab his?⁶¹ Ille autem tacebat, et nihil respondit. Rursum summus sacerdos interrogabat eum, et dixit ei: Tu es Christus Filius Dei benedicti?⁶² Jesus autem dixit illi: Ego sum: et videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis Dei, et venientem cum nubibus cæli.⁶³ Summus autem sacerdos scindens vestimenta sua, ait: Quid adhuc desideramus testes?⁶⁴ Audistis blasphemiam: quid vobis videtur? Qui omnes condemnaverunt eum esse reum mortis.⁶⁵ Et cœperunt quidam conspuere eum, et velare faciem ejus, et colaphis eum cædere, et dicere ei: Prophetiza: et ministri alapis eum cædebant.

⁶⁶ Et cum esset Petrus in atrio deorsum, venit una ex ancillis summi sacerdotis:⁶⁷ et cum vidisset Petrum calefacientem se, aspiciens illum, ait: Et tu cum Jesu Nazareno eras.⁶⁸ At ille negavit, dicens: Neque scio, neque novi quid dicas. Et exiit foras ante atrium, et gallus cantavit.⁶⁹ Rursus autem cum vidisset illum ancilla, cœpit dicere circumstantibus: Quia hic ex illis est.⁷⁰ At ille iterum negavit. Et post pusillum rursus qui astabant, dicebant Petro: Vere ex illis es: nam et Galilæus es.⁷¹ Ille autem cœpit anathematizare et jurare: Quia nescio hominem istum, quem dicitis.⁷² Et statim gallus iterum cantavit. Et recordatus est Petrus verbi quod dixerat ei Jesus: Priusquam gallus cantet bis, ter me negabis. Et cœpit flere.