Read the Bible

¹ Cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis, intravit Capharnaum.² Centurionis autem cujusdam servus male habens, erat moriturus: qui illi erat pretiosus.³ Et cum audisset de Jesu, misit ad eum seniores Judæorum, rogans eum ut veniret et salvaret servum ejus.⁴ At illi cum venissent ad Jesum, rogabant eum sollicite, dicentes ei: Quia dignus est ut hoc illi præstes:⁵ diligit enim gentem nostram, et synagogam ipse ædificavit nobis.⁶ Jesus autem ibat cum illis. Et cum jam non longe esset a domo, misit ad eum centurio amicos, dicens: Domine, noli vexari: non enim sum dignus ut sub tectum meum intres:⁷ propter quod et meipsum non sum dignum arbitratus ut venirem ad te: sed dic verbo, et sanabitur puer meus.⁸ Nam et ego homo sum sub potestate constitutus, habens sub me milites: et dico huic, Vade, et vadit: et alii, Veni, et venit: et servo meo, Fac hoc, et facit.⁹ Quo audito Jesus miratus est: et conversus sequentibus se turbis, dixit: Amen dico vobis, nec in Israël tantam fidem inveni.¹⁰ Et reversi, qui missi fuerant, domum, invenerunt servum, qui languerat, sanum.

¹¹ Et factum est: deinceps ibat in civitatem quæ vocatur Naim: et ibant cum eo discipuli ejus et turba copiosa.¹² Cum autem appropinquaret portæ civitatis, ecce defunctus efferebatur filius unicus matris suæ: et hæc vidua erat: et turba civitatis multa cum illa.¹³ Quam cum vidisset Dominus, misericordia motus super eam, dixit illi: Noli flere.¹⁴ Et accessit, et tetigit loculum. (Hi autem qui portabant, steterunt.) Et ait: Adolescens, tibi dico, surge.¹⁵ Et resedit qui erat mortuus, et cœpit loqui. Et dedit illum matri suæ.¹⁶ Accepit autem omnes timor: et magnificabant Deum, dicentes: Quia propheta magnus surrexit in nobis: et quia Deus visitavit plebem suam.¹⁷ Et exiit hic sermo in universam Judæam de eo, et in omnem circa regionem.
¹⁸ Et nuntiaverunt Joanni discipuli ejus de omnibus his.

¹⁹ Et convocavit duos de discipulis suis Joannes, et misit ad Jesum, dicens: Tu es qui venturus es, an alium exspectamus?²⁰ Cum autem venissent ad eum viri, dixerunt: Joannes Baptista misit nos ad te dicens: Tu es qui venturus es, an alium exspectamus?²¹ (In ipsa autem hora multos curavit a languoribus, et plagis, et spiritibus malis, et cæcis multis donavit visum.)²² Et respondens, dixit illis: Euntes renuntiate Joanni quæ audistis et vidistis: quia cæci vident, claudi ambulant, leprosi mundantur, surdi audiunt, mortui resurgunt, pauperes evangelizantur:²³ et beatus est quicumque non fuerit scandalizatus in me.
²⁴ Et cum discessissent nuntii Joannis, cœpit de Joanne dicere ad turbas: Quid existis in desertum videre? arundinem vento agitatam?²⁵ Sed quid existis videre? hominem mollibus vestibus indutum? Ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis, in domibus regum sunt.²⁶ Sed quid existis videre? prophetam? Utique dico vobis, et plus quam prophetam:²⁷ hic est, de quo scriptum est: Ecce mitto angelum meum ante faciem tuam, qui præparabit viam tuam ante te.²⁸ Dico enim vobis: major inter natos mulierum propheta Joanne Baptista nemo est: qui autem minor est in regno Dei, major est illo.
²⁹ Et omnis populus audiens et publicani, justificaverunt Deum, baptizati baptismo Joannis.³⁰ Pharisæi autem et legisperiti consilium Dei spreverunt in semetipsos, non baptizati ab eo.³¹ Ait autem Dominus: Cui ergo similes dicam homines generationis hujus? et cui similes sunt?³² Similes sunt pueris sedentibus in foro, et loquentibus ad invicem, et dicentibus: Cantavimus vobis tibiis, et non saltastis: lamentavimus, et non plorastis.³³ Venit enim Joannes Baptista, neque manducans panem, neque bibens vinum, et dicitis: Dæmonium habet.³⁴ Venit Filius hominis manducans, et bibens, et dicitis: Ecce homo devorator, et bibens vinum, amicus publicanorum et peccatorum.³⁵ Et justificata est sapientia ab omnibus filiis suis.

³⁶ Rogabat autem illum quidam de pharisæis ut manducaret cum illo. Et ingressus domum pharisæi discubuit.³⁷ Et ecce mulier, quæ erat in civitate peccatrix, ut cognovit quod accubuisset in domo pharisæi, attulit alabastrum unguenti:³⁸ et stans retro secus pedes ejus, lacrimis cœpit rigare pedes ejus, et capillis capitis sui tergebat, et osculabatur pedes ejus, et unguento ungebat.³⁹ Videns autem pharisæus, qui vocaverat eum, ait intra se dicens: Hic si esset propheta, sciret utique quæ et qualis est mulier, quæ tangit eum: quia peccatrix est.⁴⁰ Et respondens Jesus, dixit ad illum: Simon, habeo tibi aliquid dicere. At ille ait: Magister, dic.⁴¹ Duo debitores erant cuidam fœneratori: unus debebat denarios quingentos, et alius quinquaginta.⁴² Non habentibus illis unde redderent, donavit utrisque. Quis ergo eum plus diligit?⁴³ Respondens Simon dixit: Æstimo quia is cui plus donavit. At ille dixit: Recte judicasti.⁴⁴ Et conversus ad mulierem, dixit Simoni: Vides hanc mulierem? Intravi in domum tuam, aquam pedibus meis non dedisti: hæc autem lacrimis rigavit pedes meos, et capillis suis tersit.⁴⁵ Osculum mihi non dedisti: hæc autem ex quo intravit, non cessavit osculari pedes meos.⁴⁶ Oleo caput meum non unxisti: hæc autem unguento unxit pedes meos.⁴⁷ Propter quod dico tibi: remittuntur ei peccata multa, quoniam dilexit multum. Cui autem minus dimittitur, minus diligit.⁴⁸ Dixit autem ad illam: Remittuntur tibi peccata.⁴⁹ Et cœperunt qui simul accumbebant, dicere intra se: Quis est hic qui etiam peccata dimittit?⁵⁰ Dixit autem ad mulierem: Fides tua te salvam fecit: vade in pace.