Read the Bible

¹ Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quæ in nobis completæ sunt, rerum:² sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt, et ministri fuerunt sermonis:³ visum est et mihi, assecuto omnia a principio diligenter, ex ordine tibi scribere, optime Theophile,⁴ ut cognoscas eorum verborum, de quibus eruditus es, veritatem.

⁵ Fuit in diebus Herodis, regis Judææ, sacerdos quidam nomine Zacharias de vice Abia, et uxor illius de filiabus Aaron, et nomen ejus Elisabeth.⁶ Erant autem justi ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et justificationibus Domini sine querela.⁷ Et non erat illis filius, eo quod esset Elisabeth sterilis, et ambo processissent in diebus suis.⁸ Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suæ ante Deum,⁹ secundum consuetudinem sacerdotii, sorte exiit ut incensum poneret, ingressus in templum Domini:¹⁰ et omnis multitudo populi erat orans foris hora incensi.¹¹ Apparuit autem illi angelus Domini, stans a dextris altaris incensi.¹² Et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum.¹³ Ait autem ad illum angelus: Ne timeas, Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua: et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen ejus Joannem:¹⁴ et erit gaudium tibi, et exsultatio, et multi in nativitate ejus gaudebunt:¹⁵ erit enim magnus coram Domino: et vinum et siceram non bibet, et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suæ:¹⁶ et multos filiorum Israël convertet ad Dominum Deum ipsorum:¹⁷ et ipse præcedet ante illum in spiritu et virtute Eliæ: ut convertat corda patrum in filios, et incredulos ad prudentiam justorum, parare Domino plebem perfectam.¹⁸ Et dixit Zacharias ad angelum: Unde hoc sciam? ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis.¹⁹ Et respondens angelus dixit ei: Ego sum Gabriel, qui asto ante Deum: et missus sum loqui ad te, et hæc tibi evangelizare.²⁰ Et ecce eris tacens, et non poteris loqui usque in diem quo hæc fiant, pro eo quod non credidisti verbis meis, quæ implebuntur in tempore suo.²¹ Et erat plebs exspectans Zachariam: et mirabantur quod tardaret ipse in templo.²² Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quod visionem vidisset in templo. Et ipse erat innuens illis, et permansit mutus.²³ Et factum est, ut impleti sunt dies officii ejus, abiit in domum suam:²⁴ post hos autem dies concepit Elisabeth uxor ejus, et occultabat se mensibus quinque, dicens:²⁵ Quia sic fecit mihi Dominus in diebus, quibus respexit auferre opprobrium meum inter homines.

²⁶ In mense autem sexto, missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilææ, cui nomen Nazareth,²⁷ ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David: et nomen virginis Maria.²⁸ Et ingressus angelus ad eam dixit: Ave gratia plena: Dominus tecum: benedicta tu in mulieribus.²⁹ Quæ cum audisset, turbata est in sermone ejus, et cogitabat qualis esset ista salutatio.³⁰ Et ait angelus ei: Ne timeas, Maria: invenisti enim gratiam apud Deum.³¹ Ecce concipies in utero, et paries filium, et vocabis nomen ejus Jesum:³² hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris ejus: et regnabit in domo Jacob in æternum,³³ et regni ejus non erit finis.³⁴ Dixit autem Maria ad angelum: Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco?³⁵ Et respondens angelus dixit ei: Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod nascetur ex te sanctum, vocabitur Filius Dei.³⁶ Et ecce Elisabeth cognata tua, et ipsa concepit filium in senectute sua: et hic mensis sextus est illi, quæ vocatur sterilis:³⁷ quia non erit impossibile apud Deum omne verbum.³⁸ Dixit autem Maria: Ecce ancilla Domini: fiat mihi secundum verbum tuum. Et discessit ab illa angelus.

³⁹ Exsurgens autem Maria in diebus illis, abiit in montana cum festinatione, in civitatem Juda:⁴⁰ et intravit in domum Zachariæ, et salutavit Elisabeth.⁴¹ Et factum est, ut audivit salutationem Mariæ Elisabeth, exsultavit infans in utero ejus: et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth:⁴² et exclamavit voce magna, et dixit: Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui.⁴³ Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me?⁴⁴ Ecce enim ut facta est vox salutationis tuæ in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo.⁴⁵ Et beata, quæ credidisti, quoniam perficientur ea, quæ dicta sunt tibi a Domino.⁴⁶ Et ait Maria: [Magnificat anima mea Dominum:
⁴⁷ et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo.
⁴⁸ Quia respexit humilitatem ancillæ suæ:
ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,
⁴⁹ quia fecit mihi magna qui potens est:
et sanctum nomen ejus,
⁵⁰ et misericordia ejus a progenie in progenies
timentibus eum.
⁵¹ Fecit potentiam in brachio suo:
dispersit superbos mente cordis sui.
⁵² Deposuit potentes de sede,
et exaltavit humiles.
⁵³ Esurientes implevit bonis:
et divites dimisit inanes.
⁵⁴ Suscepit Israël puerum suum,
recordatus misericordiæ suæ:
⁵⁵ sicut locutus est ad patres nostros,
Abraham et semini ejus in sæcula.]⁵⁶ Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus: et reversa est in domum suam.

⁵⁷ Elisabeth autem impletum est tempus pariendi, et peperit filium.⁵⁸ Et audierunt vicini et cognati ejus quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa, et congratulabantur ei.⁵⁹ Et factum est in die octavo, venerunt circumcidere puerum, et vocabant eum nomine patris sui Zachariam.⁶⁰ Et respondens mater ejus, dixit: Nequaquam, sed vocabitur Joannes.⁶¹ Et dixerunt ad illam: Quia nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine.⁶² Innuebant autem patri ejus, quem vellet vocari eum.⁶³ Et postulans pugillarem scripsit, dicens: Joannes est nomen ejus. Et mirati sunt universi.⁶⁴ Apertum est autem illico os ejus, et lingua ejus, et loquebatur benedicens Deum.⁶⁵ Et factus est timor super omnes vicinos eorum: et super omnia montana Judææ divulgabantur omnia verba hæc:⁶⁶ et posuerunt omnes qui audierant in corde suo, dicentes: Quis, putas, puer iste erit? etenim manus Domini erat cum illo.

⁶⁷ Et Zacharias pater ejus repletus est Spiritu Sancto: et prophetavit, dicens:⁶⁸ [Benedictus Dominus Deus Israël,
quia visitavit, et fecit redemptionem plebis suæ:
⁶⁹ et erexit cornu salutis nobis
in domo David pueri sui,
⁷⁰ sicut locutum est per os sanctorum,
qui a sæculo sunt, prophetarum ejus:
⁷¹ salutem ex inimicis nostris,
et de manu omnium qui oderunt nos:
⁷² ad faciendam misericordiam cum patribus nostris:
et memorari testamenti sui sancti:
⁷³ jusjurandum, quod juravit ad Abraham patrem nostrum,
daturum se nobis
⁷⁴ ut sine timore, de manu inimicorum nostrorum liberati,
serviamus illi
⁷⁵ in sanctitate et justitia coram ipso,
omnibus diebus nostris.
⁷⁶ Et tu puer, propheta Altissimi vocaberis:
præibis enim ante faciem Domini parare vias ejus,
⁷⁷ ad dandam scientiam salutis plebi ejus
in remissionem peccatorum eorum
⁷⁸ per viscera misericordiæ Dei nostri,
in quibus visitavit nos, oriens ex alto:
⁷⁹ illuminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent:
ad dirigendos pedes nostros in viam pacis.]⁸⁰ Puer autem crescebat, et confortabatur spiritu: et erat in desertis usque in diem ostensionis suæ ad Israël.