Read the Bible

¹ [Quomodo obscuratum est aurum,
mutatus est color optimus!
dispersi sunt lapides sanctuarii
in capite omnium platearum!
² Filii Sion inclyti,
et amicti auro primo:
quomodo reputati sunt in vasa testea,
opus manuum figuli!
³ Sed et lamiæ nudaverunt mammam,
lactaverunt catulos suos:
filia populi mei crudelis
quasi struthio in deserto.
⁴ Adhæsit lingua lactentis
ad palatum ejus in siti;
parvuli petierunt panem,
et non erat qui frangeret eis.
⁵ Qui vescebantur voluptuose,
interierunt in viis;
qui nutriebantur in croceis,
amplexati sunt stercora.
⁶ Et major effecta est iniquitas filiæ populi mei
peccato Sodomorum,
quæ subversa est in momento,
et non ceperunt in ea manus.
⁷ Candidiores Nazaræi ejus nive,
nitidiores lacte,
rubicundiores ebore antiquo,
sapphiro pulchriores.
⁸ Denigrata est super carbones facies eorum
et non sunt cogniti in plateis;
adhæsit cutis eorum ossibus:
aruit, et facta est quasi lignum.
⁹ Melius fuit occisis gladio
quam interfectis fame,
quoniam isti extabuerunt consumpti
a sterilitate terræ.
¹⁰ Manus mulierum misericordium
coxerunt filios suos;
facti sunt cibus earum
in contritione filiæ populi mei.
¹¹ Complevit Dominus furorem suum,
effudit iram indignationis suæ:
et succendit ignem in Sion,
et devoravit fundamenta ejus.
¹² Non crediderunt reges terræ,
et universi habitatores orbis,
quoniam ingrederetur hostis et inimicus
per portas Jerusalem.

¹³ Propter peccata prophetarum ejus,
et iniquitates sacerdotum ejus,
qui effuderunt in medio ejus
sanguinem justorum.
¹⁴ Erraverunt cæci in plateis,
polluti sunt in sanguine;
cumque non possent,
tenuerunt lacinias suas.
¹⁵ Recedite polluti, clamaverunt eis;
recedite, abite, nolite tangere:
jurgati quippe sunt, et commoti dixerunt inter gentes:
Non addet ultra ut habitet in eis.
¹⁶ Facies Domini divisit eos,
non addet ut respiciat eos;
facies sacerdotum non erubuerunt,
neque senum miserti sunt.
¹⁷ Cum adhuc subsisteremus, defecerunt oculi nostri
ad auxilium nostrum vanum;
cum respiceremus attenti ad gentem
quæ salvare non poterat.
¹⁸ Lubricaverunt vestigia nostra
in itinere platearum nostrarum;
appropinquavit finis noster, completi sunt dies nostri,
quia venit finis noster.
¹⁹ Velociores fuerunt persecutores nostri
aquilis cæli;
super montes persecuti sunt nos,
in deserto insidiati sunt nobis.
²⁰ Spiritus oris nostri, christus Dominus,
captus est in peccatis nostris,
cui diximus: In umbra tua
vivemus in gentibus.

²¹ Gaude et lætare, filia Edom,
quæ habitas in terra Hus!
ad te quoque perveniet calix: inebriaberis,
atque nudaberis.
²² Completa est iniquitas tua, filia Sion:
non addet ultra ut transmigret te.
Visitavit iniquitatem tuam, filia Edom;
discooperuit peccata tua.]