Read the Bible

¹ Cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoëm in illo die, dicentes:

² [Qui sponte obtulistis de Israël animas vestras ad periculum,
benedicite Domino.

³ Audite, reges; auribus percipite, principes:
ego sum, ego sum, quæ Domino canam,
psallam Domino Deo Israël.

⁴ Domine, cum exires de Seir,
et transires per regiones Edom,
terra mota est,
cælique ac nubes distillaverunt aquis.

⁵ Montes fluxerunt a facie Domini,
et Sinai a facie Domini Dei Israël.

⁶ In diebus Samgar filii Anath,
in diebus Jahel quieverunt semitæ:
et qui ingrediebantur per eas,
ambulaverunt per calles devios.

⁷ Cessaverunt fortes in Israël, et quieverunt:
donec surgeret Debbora,
surgeret mater in Israël.

⁸ Nova bella elegit Dominus,
et portas hostium ipse subvertit:
clypeus et hasta si apparuerint
in quadraginta millibus Israël.]

⁹ [Cor meum diligit principes Israël:
qui propria voluntate obtulistis vos discrimini,
benedicite Domino.

¹⁰ Qui ascenditis super nitentes asinos,
et sedetis in judicio,
et ambulatis in via,
loquimini.

¹¹ Ubi collisi sunt currus,
et hostium suffocatus est exercitus,
ibi narrentur justitiæ Domini,
et clementia in fortes Israël:
tunc descendit populus Domini ad portas,
et obtinuit principatum.

¹² Surge, surge Debbora;
surge, surge, et loquere canticum:
surge Barac, et apprehende captivos tuos, fili Abinoëm.

¹³ Salvatæ sunt reliquiæ populi:
Dominus in fortibus dimicavit.

¹⁴ Ex Ephraim delevit eos in Amalec,
et post eum ex Benjamin in populos tuos, o Amalec:
de Machir principes descenderunt,
et de Zabulon qui exercitum ducerent ad bellandum.

¹⁵ Duces Issachar fuere cum Debbora,
et Barac vestigia sunt secuti,
qui quasi in præceps ac barathrum se discrimini dedit:
diviso contra se Ruben,
magnanimorum reperta est contentio.

¹⁶ Quare habitas inter duos terminos,
ut audias sibilos gregum?
diviso contra se Ruben,
magnanimorum reperta est contentio.

¹⁷ Galaad trans Jordanem quiescebat,
et Dan vacabat navibus:
Aser habitabat in littore maris,
et in portubus morabatur.

¹⁸ Zabulon vero et Nephthali obtulerunt animas suas morti
in regione Merome.]

¹⁹ [Venerunt reges et pugnaverunt:
pugnaverunt reges Chanaan
in Thanach juxta aquas Mageddo,
et tamen nihil tulere prædantes.

²⁰ De cælo dimicatum est contra eos:
stellæ manentes in ordine et cursu suo,
adversus Sisaram pugnaverunt.

²¹ Torrens Cison traxit cadavera eorum,
torrens Cadumim, torrens Cison:
conculca, anima mea, robustos.

²² Ungulæ equorum ceciderunt, fugientibus impetu,
et per præceps ruentibus fortissimis hostium.

²³ Maledicite terræ Meroz, dixit angelus Domini:
maledicite habitatoribus ejus,
quia non venerunt ad auxilium Domini,
in adjutorium fortissimorum ejus.]

²⁴ [Benedicta inter mulieres Jahel uxor Haber Cinæi,
et benedicatur in tabernaculo suo.

²⁵ Aquam petenti lac dedit,
et in phiala principum obtulit butyrum.

²⁶ Sinistram manum misit ad clavum,
et dexteram ad fabrorum malleos.
Percussitque Sisaram quærens in capite vulneri locum,
et tempus valide perforans:

²⁷ inter pedes ejus ruit; defecit, et mortuus est:
volvebatur ante pedes ejus,
et jacebat exanimis et miserabilis.

²⁸ Per fenestram respiciens, ululabat mater ejus:
et de cœnaculo loquebatur:
Cur moratur regredi currus ejus?
quare tardaverunt pedes quadrigarum illius?

²⁹ Una sapientior ceteris uxoribus ejus,
hæc socrui verba respondit:

³⁰ Forsitan nunc dividit spolia,
et pulcherrima feminarum eligitur ei:
vestes diversorum Sisaræ traduntur in prædam,
et supellex varia ad ornanda colla congeritur.

³¹ Sic pereant omnes inimici tui, Domine:
qui autem diligunt te, sicut sol in ortu suo splendet, ita rutilent.]

³² Quievitque terra per quadraginta annos.