Read the Bible

¹ [Militia est vita hominis super terram,
et sicut dies mercenarii dies ejus.
² Sicut servus desiderat umbram,
et sicut mercenarius præstolatur finem operis sui,
³ sic et ego habui menses vacuos,
et noctes laboriosas enumeravi mihi.
⁴ Si dormiero, dicam: Quando consurgam?
et rursum expectabo vesperam,
et replebor doloribus usque ad tenebras.
⁵ Induta est caro mea putredine,
et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est.
⁶ Dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur,
et consumpti sunt absque ulla spe.

⁷ Memento quia ventus est vita mea,
et non revertetur oculus meus ut videat bona.
⁸ Nec aspiciet me visus hominis;
oculi tui in me, et non subsistam.
⁹ Sicut consumitur nubes, et pertransit,
sic qui descenderit ad inferos, non ascendet.
¹⁰ Nec revertetur ultra in domum suam,
neque cognoscet eum amplius locus ejus.
¹¹ Quapropter et ego non parcam ori meo:
loquar in tribulatione spiritus mei;
confabulabor cum amaritudine animæ meæ.
¹² Numquid mare ego sum, aut cetus,
quia circumdedisti me carcere?
¹³ Si dixero: Consolabitur me lectulus meus,
et relevabor loquens mecum in strato meo:
¹⁴ terrebis me per somnia,
et per visiones horrore concuties.
¹⁵ Quam ob rem elegit suspendium anima mea,
et mortem ossa mea.
¹⁶ Desperavi: nequaquam ultra jam vivam:
parce mihi, nihil enim sunt dies mei.

¹⁷ Quid est homo, quia magnificas eum?
aut quid apponis erga eum cor tuum?
¹⁸ Visitas eum diluculo,
et subito probas illum.
¹⁹ Usquequo non parcis mihi,
nec dimittis me ut glutiam salivam meam?
²⁰ Peccavi; quid faciam tibi, o custos hominum?
quare posuisti me contrarium tibi,
et factus sum mihimetipsi gravis?
²¹ Cur non tollis peccatum meum,
et quare non aufers iniquitatem meam?
ecce nunc in pulvere dormiam,
et si mane me quæsieris, non subsistam.]