Read the Bible

¹ [Et nunc hæc dicit Dominus
creans te, Jacob,
et formans te, Israël:
Noli timere, quia redemi te,
et vocavi te nomine tuo: meus es tu.
² Cum transieris per aquas, tecum ero,
et flumina non operient te;
cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te.
³ Quia ego Dominus Deus tuus,
Sanctus Israël, salvator tuus,
dedi propitiationem tuam Ægyptum,
Æthopiam, et Saba, pro te.
⁴ Ex quo honorabilis factus es in oculis meis,
et gloriosus, ego dilexi te,
et dabo homines pro te,
et populos pro anima tua.
⁵ Noli timere, quia ego tecum sum;
ab oriente adducam semen tuum,
et ab occidente congregabo te.
⁶ Dicam aquiloni: Da;
et austro: Noli prohibere:
affer filios meos de longinquo,
et filias meas ab extremis terræ.
⁷ Et omnem qui invocat nomen meum,
in gloriam meam creavi eum, formavi eum, et feci eum.

⁸ Educ foras populum cæcum, et oculos habentem;
surdum, et aures ei sunt.
⁹ Omnes gentes congregatæ sunt simul,
et collectæ sunt tribus.
Quis in vobis annuntiet istud,
et quæ prima sunt audire nos faciet?
Dent testes eorum, justificentur,
et audiant, et dicant: Vere.
¹⁰ Vos testes mei, dicit Dominus,
et servus meus quem elegi:
ut sciatis, et credatis mihi,
et intelligatis quia ego ipse sum;
ante me non est formatus Deus,
et post me non erit.
¹¹ Ego sum, ego sum Dominus,
et non est absque me salvator.
¹² Ego annuntiavi, et salvavi; auditum feci,
et non fuit in vobis alienus:
vos testes mei, dicit Dominus,
et ego Deus.
¹³ Et ab initio ego ipse,
et non est qui de manu mea eruat.
Operabor, et quis avertet illud?]

¹⁴ [Hæc dicit Dominus, redemptor vester,
Sanctus Israël:
Propter vos misi in Babylonem,
et detraxi vectes universos,
et Chaldæos in navibus suis gloriantes.
¹⁵ Ego Dominus, Sanctus vester,
creans Israël, rex vester.
¹⁶ Hæc dicit Dominus,
qui dedit in mari viam,
et in aquis torrentibus semitam;
¹⁷ qui eduxit quadrigam et equum,
agmen et robustum:
simul obdormierunt, nec resurgent;
contriti sunt quasi linum, et extincti sunt.
¹⁸ Ne memineritis priorum,
et antiqua ne intueamini.
¹⁹ Ecce ego facio nova,
et nunc orientur, utique cognoscetis ea:
ponam in deserto viam,
et in invio flumina.
²⁰ Glorificabit me bestia agri,
dracones, et struthiones:
quia dedi in deserto aquas,
flumina in invio,
ut darem potum populo meo, electo meo.
²¹ Populum istum formavi mihi:
laudem meam narrabit.]

²² [Non me invocasti, Jacob,
nec laborasti in me, Israël.
²³ Non obtulisti mihi arietem holocausti tui,
et victimis tuis non glorificasti me;
non te servire feci in oblatione,
nec laborem tibi præbui in thure.
²⁴ Non emisti mihi argento calamum,
et adipe victimarum tuarum non inebriasti me:
verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis;
præbuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis.
²⁵ Ego sum, ego sum ipse qui deleo iniquitates tuas propter me,
et peccatorum tuorum non recordabor.
²⁶ Reduc me in memoriam, et judicemur simul:
narra si quid habes ut justificeris.
²⁷ Pater tuus primus peccavit,
et interpretes tui prævaricati sunt in me:
²⁸ et contaminavi principes sanctos;
dedi ad internecionem Jacob,
et Israël in blasphemiam.]