Read the Bible

¹ [Væ coronæ superbiæ, ebriis Ephraim,
et flori decidenti, gloriæ exsultationis ejus,
qui erant in vertice vallis pinguissimæ,
errantes a vino.
² Ecce validus et fortis Dominus
sicut impetus grandinis; turbo confringens,
sicut impetus aquarum multarum inundantium
et emissarum super terram spatiosam.
³ Pedibus conculcabitur
corona superbiæ ebriorum Ephraim.
⁴ Et erit flos decidens gloriæ exsultationis ejus,
qui est super verticem vallis pinguium,
quasi temporaneum ante maturitatem autumni,
quod, cum aspexerit videns,
statim ut manu tenuerit, devorabit illud.
⁵ In die illa erit Dominus exercituum corona gloriæ,
et sertum exsultationis residuo populi sui;
⁶ et spiritus judicii sedenti super judicium,
et fortitudo revertentibus de bello ad portam.]
⁷ [Verum hi quoque præ vino nescierunt, et præ ebrietate erraverunt;
sacerdos et propheta nescierunt præ ebrietate;
absorpti sunt a vino, erraverunt in ebrietate,
nescierunt videntem, ignoraverunt judicium.
⁸ Omnes enim mensæ repletæ sunt vomitu sordiumque,
ita ut non esset ultra locus.

⁹ Quem docebit scientiam?
et quem intelligere faciet auditum?
Ablactatos a lacte,
avulsos ab uberibus.
¹⁰ Quia manda, remanda; manda, remanda;
exspecta, reexspecta; exspecta, reexspecta;
modicum ibi, modicum ibi.
¹¹ In loquela enim labii,
et lingua altera
loquetur ad populum istum.
¹² Cui dixit: Hæc est requies mea,
reficite lassum;
et hoc est meum refrigerium:
et noluerunt audire.
¹³ Et erit eis verbum Domini:
Manda, remanda; manda, remanda;
exspecta, reexspecta; exspecta, reexspecta;
modicum ibi, modicum ibi;
ut vadant, et cadant retrorsum,
et conterantur, et illaqueentur, et capiantur.

¹⁴ Propter hoc audite verbum Domini, viri illusores,
qui dominamini super populum meum, qui est in Jerusalem.
¹⁵ Dixistis enim: Percussimus fœdus cum morte,
et cum inferno fecimus pactum:
flagellum inundans cum transierit, non veniet super nos
quia posuimus mendacium spem nostram,
et mendacio protecti sumus.
¹⁶ Idcirco hæc dicit Dominus Deus:
Ecce ego mittam in fundamentis Sion lapidem,
lapidem probatum,
angularem, pretiosum, in fundamento fundatum;
qui crediderit, non festinet.
¹⁷ Et ponam in pondere judicium,
et justitiam in mensura;
et subvertet grando spem mendacii,
et protectionem aquæ inundabunt.
¹⁸ Et delebitur fœdus vestrum cum morte,
et pactum vestrum cum inferno non stabit:
flagellum inundans cum transierit, eritis ei in conculcationem.
¹⁹ Quandocumque pertransierit, tollet vos,
quoniam in mane diluculo pertransibit in die et in nocte;
et tantummodo sola vexatio intellectum dabit auditui.
²⁰ Coangustatum est enim stratum, ita ut alter decidat;
et pallium breve utrumque operire non potest.
²¹ Sicut enim in monte divisionum stabit Dominus;
sicut in valle quæ est in Gabaon irascetur,
ut faciat opus suum, alienum opus ejus:
ut operetur opus suum, peregrinum est opus ejus ab eo.
²² Et nunc nolite illudere,
ne forte constringantur vincula vestra;
consummationem enim et abbreviationem audivi
a Domino Deo exercituum, super universam terram.]

²³ [Auribus percipite, et audite vocem meam:
attendite, et audite eloquium meum.
²⁴ Numquid tota die arabit arans ut serat?
proscindet et sarriet humum suam?
²⁵ Nonne cum adæquaverit faciem ejus,
seret gith et cyminum sparget?
et ponet triticum per ordinem, et hordeum,
et milium, et viciam in finibus suis?
²⁶ Et erudiet illum in judicio;
Deus suus docebit illum.
²⁷ Non enim in serris triturabitur gith,
nec rota plaustri super cyminum circuibit;
sed in virga excutietur gith,
et cyminum in baculo.
²⁸ Panis autem comminuetur;
verum non in perpetuum triturans triturabit illum,
neque vexabit eum rota plaustri,
neque ungulis suis comminuet eum.
²⁹ Et hoc a Domino Deo exercituum exivit,
ut mirabile faceret consilium, et magnificaret justitiam.]