Read the Bible

¹ [Væ qui condunt leges iniquas,
et scribentes injustitiam scripserunt,
² ut opprimerent in judicio pauperes,
et vim facerent causæ humilium populi mei;
ut essent viduæ præda eorum,
et pupillos diriperent.
³ Quid facietis in die visitationis,
et calamitatis de longe venientis?
ad cujus confugietis auxilium?
et ubi derelinquetis gloriam vestram,
⁴ ne incurvemini sub vinculo,
et cum interfectis cadatis?
Super omnibus his non est aversus furor ejus,
sed adhuc manus ejus extenta.]

⁵ [Væ Assur! virga furoris mei et baculus ipse est;
in manu eorum indignatio mea.
⁶ Ad gentem fallacem mittam eum,
et contra populum furoris mei mandabo illi,
ut auferat spolia, et diripiat prædam,
et ponat illum in conculcationem quasi lutum platearum.
⁷ Ipse autem non sic arbitrabitur,
et cor ejus non ita existimabit;
sed ad conterendum erit cor ejus,
et ad internecionem gentium non paucarum.
⁸ Dicet enim:⁹ Numquid non principes mei simul reges sunt?
numquid non ut Charcamis, sic Calano?
et ut Arphad, sic Emath?
numquid non ut Damascus, sic Samaria?
¹⁰ Quomodo invenit manus mea regna idoli,
sic et simulacra eorum de Jerusalem et de Samaria.
¹¹ Numquid non sicut feci Samariæ et idolis ejus,
sic faciam Jerusalem et simulacris ejus?
¹² Et erit, cum impleverit Dominus
cuncta opera sua
in monte Sion et in Jerusalem,
visitabo super fructum magnifici cordis regis Assur,
et super gloriam altitudinis oculorum ejus.
¹³ Dixit enim: In fortitudine manus meæ feci,
et in sapientia mea intellexi;
et abstuli terminos populorum,
et principes eorum deprædatus sum,
et detraxi quasi potens in sublimi residentes.
¹⁴ Et invenit quasi nidum manus mea
fortitudinem populorum;
et sicut colliguntur ova quæ derelicta sunt,
sic universam terram ego congregavi;
et non fuit qui moveret pennam,
et aperiret os, et ganniret.
¹⁵ Numquid gloriabitur securis contra eum qui secat in ea?
aut exaltabitur serra contra eum a quo trahitur?
Quomodo si elevetur virga contra elevantem se,
et exaltetur baculus, qui utique lignum est.
¹⁶ Propter hoc mittet Dominator, Dominus exercituum,
in pinguibus ejus tenuitatem;
et subtus gloriam ejus succensa ardebit
quasi combustio ignis.
¹⁷ Et erit lumen Israël in igne,
et Sanctus ejus in flamma;
et succendetur, et devorabitur
spina ejus et vepres in die una.
¹⁸ Et gloria saltus ejus, et carmeli ejus,
ab anima usque ad carnem consumetur;
et erit terrore profugus.
¹⁹ Et reliquiæ ligni saltus ejus præ paucitate numerabuntur,
et puer scribet eos.]

²⁰ [Et erit in die illa:
non adjiciet residuum Israël,
et hi qui fugerint de domo Jacob,
inniti super eo qui percutit eos;
sed innitetur super Dominum,
Sanctum Israël, in veritate.
²¹ Reliquiæ convertentur; reliquiæ, inquam, Jacob
ad Deum fortem.
²² Si enim fuerit populus tuus, Israël, quasi arena maris,
reliquiæ convertentur ex eo;
consummatio abbreviata
inundabit justitiam.
²³ Consummationem enim et abbreviationem
Dominus Deus exercituum faciet in medio omnis terræ.

²⁴ Propter hoc, hæc dicit Dominus Deus exercituum:
Noli timere, populus meus,
habitator Sion, ab Assur:
in virga percutiet te,
et baculum suum levabit super te,
in via Ægypti.
²⁵ Adhuc enim paululum modicumque,
et consummabitur indignatio
et furor meus super scelus eorum.
²⁶ Et suscitabit super eum Dominus exercituum flagellum,
juxta plagam Madian in petra Oreb:
et virgam suam super mare,
et levabit eam in via Ægypti.
²⁷ Et erit in die illa:
auferetur onus ejus de humero tuo
et jugum ejus de collo tuo,
et computrescet jugum a facie olei.]
²⁸ [Veniet in Ajath, transibit in Magron,
apud Machmas commendabit vasa sua.
²⁹ Transierunt cursim,
Gaba sedes nostra;
obstupuit Rama,
Gabaath Saulis fugit.
³⁰ Hinni voce tua, filia Gallim,
attende Laisa, paupercula Anathoth.
³¹ Migravit Medemena;
habitatores Gabim, confortamini.
³² Adhuc dies est ut in Nobe stetur;
agitabit manum suam super montem filiæ Sion,
collem Jerusalem.
³³ Ecce Dominator, Dominus exercituum,
confringet lagunculam in terrore;
et excelsi statura succidentur,
et sublimes humiliabuntur.
³⁴ Et subvertentur condensa saltus ferro;
et Libanus cum excelsis cadet.]