Read the Bible

¹ Dicite fratribus vestris: Populus meus; et sorori vestræ: Misericordiam consecuta.
² [Judicate matrem vestram, judicate,
quoniam ipsa non uxor mea,
et ego non vir ejus.
Auferat fornicationes suas a facie sua,
et adulteria sua de medio uberum suorum;
³ ne forte expoliem eam nudam,
et statuam eam secundum diem nativitatis suæ,
et ponam eam quasi solitudinem,
et statuam eam velut terram inviam,
et interficiam eam siti.
⁴ Et filiorum illius non miserebor,
quoniam filii fornicationum sunt.
⁵ Quia fornicata est mater eorum,
confusa est quæ concepit eos;
quia dixit: Vadam post amatores meos,
qui dant panes mihi, et aquas meas,
lanam meam, et linum meum,
oleum meum, et potum meum.

⁶ Propter hoc ecce ego sepiam viam tuam spinis,
et sepiam eam maceria, et semitas suas non inveniet.
⁷ Et sequetur amatores suos, et non apprehendet eos;
et quæret eos, et non inveniet:
et dicet: Vadam, et revertar ad virum meum priorem,
quia bene mihi erat tunc magis quam nunc.
⁸ Et hæc nescivit, quia ego dedi ei frumentum, et vinum, et oleum,
et argentum multiplicavi ei, et aurum,
quæ fecerunt Baal.
⁹ Idcirco convertar, et sumam frumentum meum in tempore suo,
et vinum meum in tempore suo.
Et liberabo lanam meam et linum meum,
quæ operiebant ignominiam ejus.
¹⁰ Et nunc revelabo stultitiam ejus in oculis amatorum ejus;
et vir non eruet eam de manu mea;
¹¹ et cessare faciam omne gaudium ejus,
solemnitatem ejus, neomeniam ejus, sabbatum ejus,
et omnia festa tempora ejus.
¹² Et corrumpam vineam ejus, et ficum ejus,
de quibus dixit: Mercedes hæ meæ sunt,
quas dederunt mihi amatores mei;
et ponam eam in saltum,
et comedet eam bestia agri.
¹³ Et visitabo super eam dies Baalim,
quibus accendebat incensum,
et ornabatur in aure sua, et monili suo.
Et ibat post amatores suos,
et mei obliviscebatur, dicit Dominus.

¹⁴ Propter hoc ecce ego lactabo eam,
et ducam eam in solitudinem,
et loquar ad cor ejus.
¹⁵ Et dabo ei vinitores ejus ex eodem loco,
et vallem Achor, ad aperiendam spem;
et canet ibi juxta dies juventutis suæ,
et juxta dies ascensionis suæ de terra Ægypti.
¹⁶ Et erit in die illa, ait Dominus:
vocabit me, Vir meus,
et non vocabit me ultra Baali.
¹⁷ Et auferam nomina Baalim de ore ejus,
et non recordabitur ultra nominis eorum.
¹⁸ Et percutiam cum eis fœdus in die illa, cum bestia agri,
et cum volucre cæli, et cum reptili terræ;
et arcum, et gladium, et bellum conteram de terra,
et dormire eos faciam fiducialiter.
¹⁹ Et sponsabo te mihi in sempiternum;
et sponsabo te mihi in justitia, et judicio,
et in misericordia, et in miserationibus.
²⁰ Et sponsabo te mihi in fide;
et scies quia ego Dominus.
²¹ Et erit in die illa:
exaudiam, dicit Dominus, exaudiam cælos,
et illi exaudient terram.
²² Et terra exaudiet triticum, et vinum, et oleum,
et hæc exaudient Jezrahel.
²³ Et seminabo eam mihi in terra,
et miserebor ejus quæ fuit Absque misericordia.

²⁴ Et dicam Non populo meo: Populus meus es tu;
et ipse dicet: Deus meus es tu.]