Read the Bible

¹ Visitavit autem Dominus Saram, sicut promiserat: et implevit quæ locutus est.² Concepitque et peperit filium in senectute sua, tempore quo prædixerat ei Deus.³ Vocavitque Abraham nomen filii sui, quem genuit ei Sara, Isaac:⁴ et circumcidit eum octavo die, sicut præceperat ei Deus,⁵ cum centum esset annorum: hac quippe ætate patris, natus est Isaac.⁶ Dixitque Sara: Risum fecit mihi Deus: quicumque audierit, corridebit mihi.⁷ Rursumque ait: Quis auditurus crederet Abraham quod Sara lactaret filium, quem peperit et jam seni?⁸ Crevit igitur puer, et ablactatus est: fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis ejus.

⁹ Cumque vidisset Sara filium Agar Ægyptiæ ludentem cum Isaac filio suo, dixit ad Abraham:¹⁰ Ejice ancillam hanc, et filium ejus: non enim erit hæres filius ancillæ cum filio meo Isaac.¹¹ Dure accepit hoc Abraham pro filio suo.¹² Cui dixit Deus: Non tibi videatur asperum super puero, et super ancilla tua: omnia quæ dixerit tibi Sara, audi vocem ejus: quia in Isaac vocabitur tibi semen.¹³ Sed et filium ancillæ faciam in gentem magnam, quia semen tuum est.

¹⁴ Surrexit itaque Abraham mane, et tollens panem et utrem aquæ, imposuit scapulæ ejus, tradiditque puerum, et dimisit eam. Quæ cum abiisset, errabat in solitudine Bersabee.¹⁵ Cumque consumpta esset aqua in utre, abjecit puerum subter unam arborum, quæ ibi erant.¹⁶ Et abiit, seditque e regione procul quantum potest arcus jacere: dixit enim: Non videbo morientem puerum: et sedens contra, levavit vocem suam et flevit.¹⁷ Exaudivit autem Deus vocem pueri: vocavitque angelus Dei Agar de cælo, dicens: Quid agis Agar? noli timere: exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est.¹⁸ Surge, tolle puerum, et tene manum illius: quia in gentem magnam faciam eum.¹⁹ Aperuitque oculos ejus Deus: quæ videns puteum aquæ, abiit, et implevit utrem, deditque puero bibere.²⁰ Et fuit cum eo: qui crevit, et moratus est in solitudine, factusque est juvenis sagittarius.²¹ Habitavitque in deserto Pharan, et accepit illi mater sua uxorem de terra Ægypti.

²² Eodem tempore dixit Abimelech, et Phicol princeps exercitus ejus, ad Abraham: Deus tecum est in universis quæ agis.²³ Jura ergo per Deum, ne noceas mihi, et posteris meis, stirpique meæ: sed juxta misericordiam, quam feci tibi, facies mihi, et terræ in qua versatus es advena.²⁴ Dixitque Abraham: Ego jurabo.²⁵ Et increpavit Abimelech propter puteum aquæ quem vi abstulerunt servi ejus.²⁶ Responditque Abimelech: Nescivi quis fecerit hanc rem: sed et tu non indicasti mihi, et ego non audivi præter hodie.²⁷ Tulit itaque Abraham oves et boves, et dedit Abimelech: percusseruntque ambo fœdus.²⁸ Et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum.²⁹ Cui dixit Abimelech: Quid sibi volunt septem agnæ istæ, quas stare fecisti seorsum?³⁰ At ille: Septem, inquit, agnas accipies de manu mea: ut sint mihi in testimonium, quoniam ego fodi puteum istum.³¹ Idcirco vocatus est locus ille Bersabee: quia ibi uterque juravit.³² Et inierunt fœdus pro puteo juramenti.

³³ Surrexit autem Abimelech, et Phicol princeps exercitus ejus, reversique sunt in terram Palæstinorum. Abraham vero plantavit nemus in Bersabee, et invocavit ibi nomen Domini Dei æterni.³⁴ Et fuit colonus terræ Palæstinorum diebus multis.