Read the Bible

¹ Et factus est sermo Domini ad me, dicens:² Fili hominis, pone faciem tuam contra Gog, terram Magog, principem capitis Mosoch et Thubal, et vaticinare de eo.³ Et dices ad eum: [Hæc dicit Dominus Deus:
Ecce ego ad te, Gog, principem capitis Mosoch et Thubal.
⁴ Et circumagam te, et ponam frenum in maxillis tuis:
et educam te, et omnem exercitum tuum,
equos et equites vestitos loricis universos,
multitudinem magnam, hastam et clypeum arripientium et gladium.
⁵ Persæ, Æthiopes, et Libyes cum eis,
omnes scutati et galeati.
⁶ Gomer et universa agmina ejus,
domus Thogorma, latera aquilonis,
et totum robur ejus, populique multi tecum.
⁷ Præpara et instrue te,
et omnem multitudinem tuam quæ coacervata est ad te:
et esto eis in præceptum.
⁸ Post dies multos visitaberis:
in novissimo annorum venies ad terram quæ reversa est a gladio,
et congregata est de populis multis ad montes Israël,
qui fuerunt deserti jugiter:
hæc de populis educta est,
et habitabunt in ea confidenter universi.
⁹ Ascendens autem quasi tempestas venies,
et quasi nubes, ut operias terram:
tu et omnia agmina tua,
et populi multi tecum.]
¹⁰ [Hæc dicit Dominus Deus:
In die illa, ascendent sermones super cor tuum,
et cogitabis cogitationem pessimam:
¹¹ et dices: Ascendam ad terram absque muro:
veniam ad quiescentes habitantesque secure:
hi omnes habitant sine muro;
vectes et portæ non sunt eis:
¹² ut diripias spolia, et invadas prædam;
ut inferas manum tuam super eos qui deserti fuerant, et postea restituti,
et super populum qui est congregatus ex gentibus,
qui possidere cœpit et esse habitator umbilici terræ.
¹³ Saba, et Dedan, et negotiatores Tharsis,
et omnes leones ejus, dicent tibi:
Numquid ad sumenda spolia tu venis?
ecce ad diripiendam prædam congregasti multitudinem tuam,
ut tollas argentum et aurum,
et auferas supellectilem atque substantiam,
et diripias manubias infinitas.

¹⁴ Propterea vaticinare, fili hominis, et dices ad Gog:
Hæc dicit Dominus Deus:
Numquid non in die illo,
cum habitaverit populus meus Israël confidenter,
scies?
¹⁵ Et venies de loco tuo a lateribus aquilonis,
tu et populi multi tecum,
ascensores equorum universi:
cœtus magnus, et exercitus vehemens.
¹⁶ Et ascendes super populum meum Israël
quasi nubes, ut operias terram.
In novissimis diebus erit,
et adducam te super terram meam:
ut sciant gentes me
cum sanctificatus fuero in te in oculis eorum, o Gog!]
¹⁷ [Hæc dicit Dominus Deus:
Tu ergo ille es, de quo locutus sum in diebus antiquis
in manu servorum meorum prophetarum Israël,
qui prophetaverunt in diebus illorum temporum,
ut adducerem te super eos.
¹⁸ Et erit in die illa,
in die adventus Gog super terram Israël,
ait Dominus Deus,
ascendet indignatio mea in furore meo.
¹⁹ Et in zelo meo, in igne iræ meæ locutus sum,
quia in die illa erit commotio magna super terram Israël:
²⁰ et commovebuntur a facie mea pisces maris,
et volucres cæli, et bestiæ agri,
et omne reptile quod movetur super humum,
cunctique homines qui sunt super faciem terræ:
et subvertentur montes, et cadent sepes,
et omnis murus corruet in terram.
²¹ Et convocabo adversus eum in cunctis montibus meis gladium,
ait Dominus Deus:
gladius uniuscujusque in fratrem suum dirigetur.
²² Et judicabo eum peste, et sanguine,
et imbre vehementi, et lapidibus immensis:
ignem et sulphur pluam super eum,
et super exercitum ejus,
et super populos multos qui sunt cum eo.
²³ Et magnificabor, et sanctificabor,
et notus ero in oculis multarum gentium:
et scient quia ego Dominus.]