Read the Bible

¹ Tunc cecinit Moyses et filii Israël carmen hoc Domino, et dixerunt: [Cantemus Domino: gloriose enim magnificatus est,
equum et ascensorem dejecit in mare.
² Fortitudo mea, et laus mea Dominus,
et factus est mihi in salutem:
iste Deus meus, et glorificabo eum:
Deus patris mei, et exaltabo eum.
³ Dominus quasi vir pugnator,
Omnipotens nomen ejus,
⁴ currus Pharaonis et exercitum ejus projecit in mare:
electi principes ejus submersi sunt in mari Rubro.
⁵ Abyssi operuerunt eos;
descenderunt in profundum quasi lapis.
⁶ Dextera tua, Domine, magnificata est in fortitudine:
dextera tua, Domine, percussit inimicum.
⁷ Et in multitudine gloriæ tuæ deposuisti adversarios tuos:
misisti iram tuam, quæ devoravit eos sicut stipulam.
⁸ Et in spiritu furoris tui congregatæ sunt aquæ:
stetit unda fluens, congregata sunt abyssi in medio mari.
⁹ Dixit inimicus: Persequar et comprehendam,
dividam spolia, implebitur anima mea:
evaginabo gladium meum, interficiet eos manus mea.
¹⁰ Flavit spiritus tuus, et operuit eos mare:
submersi sunt quasi plumbum in aquis vehementibus.
¹¹ Quis similis tui in fortibus, Domine?
quis similis tui, magnificus in sanctitate,
terribilis atque laudabilis, faciens mirabilia?
¹² Extendisti manum tuam, et devoravit eos terra.
¹³ Dux fuisti in misericordia tua populo quem redemisti:
et portasti eum in fortitudine tua, ad habitaculum sanctum tuum.
¹⁴ Ascenderunt populi, et irati sunt:
dolores obtinuerunt habitatores Philisthiim.
¹⁵ Tunc conturbati sunt principes Edom,
robustos Moab obtinuit tremor:
obriguerunt omnes habitatores Chanaan.
¹⁶ Irruat super eos formido et pavor, in magnitudine brachii tui:
fiant immobiles quasi lapis,
donec pertranseat populus tuus, Domine,
donec pertranseat populus tuus iste, quem possedisti.
¹⁷ Introduces eos, et plantabis in monte hæreditatis tuæ,
firmissimo habitaculo tuo quod operatus es, Domine:
sanctuarium tuum, Domine, quod firmaverunt manus tuæ.
¹⁸ Dominus regnabit in æternum et ultra.
¹⁹ Ingressus est enim eques Pharao
cum curribus et equitibus ejus in mare:
et reduxit super eos Dominus
aquas maris:
filii autem Israël ambulaverunt per siccum in medio ejus.]²⁰ Sumpsit ergo Maria prophetissa, soror Aaron, tympanum in manu sua: egressæque sunt omnes mulieres post eam cum tympanis et choris,²¹ quibus præcinebat, dicens: [Cantemus Domino, gloriose enim magnificatus est:
equum et ascensorem ejus dejecit in mare.]

²² Tulit autem Moyses Israël de mari Rubro, et egressi sunt in desertum Sur: ambulaveruntque tribus diebus per solitudinem, et non inveniebant aquam.²³ Et venerunt in Mara, nec poterant bibere aquas de Mara, eo quod essent amaræ: unde et congruum loco nomen imposuit, vocans illum Mara, id est, amaritudinem.²⁴ Et murmuravit populus contra Moysen, dicens: Quid bibemus?²⁵ At ille clamavit ad Dominum, qui ostendit ei lignum: quod cum misisset in aquas, in dulcedinem versæ sunt: ibi constituit ei præcepta, atque judicia, et ibi tentavit eum,²⁶ dicens: Si audieris vocem Domini Dei tui, et quod rectum est coram eo feceris, et obedieris mandatis ejus, custodierisque omnia præcepta illius, cunctum languorem, quem posui in Ægypto, non inducam super te: ego enim Dominus sanator tuus.²⁷ Venerunt autem in Elim filii Israël, ubi erant duodecim fontes aquarum, et septuaginta palmæ: et castrametati sunt juxta aquas.