Read the Bible

¹ Factum est autem, postquam mortuus est Saul, ut David reverteretur a cæde Amalec, et maneret in Siceleg duos dies.² In die autem tertia apparuit homo veniens de castris Saul veste conscissa, et pulvere conspersus caput: et ut venit ad David, cecidit super faciem suam, et adoravit.³ Dixitque ad eum David: Unde venis? Qui ait ad eum: De castris Israël fugi.⁴ Et dixit ad eum David: Quod est verbum quod factum est? indica mihi. Qui ait: Fugit populus ex prælio, et multi corruentes e populo mortui sunt: sed et Saul et Jonathas filius ejus interierunt.⁵ Dixitque David ad adolescentem qui nuntiabat ei: Unde scis quia mortuus est Saul, et Jonathas filius ejus?⁶ Et ait adolescens qui nuntiabat ei: Casu veni in montem Gelboë, et Saul incumbebat super hastam suam: porro currus et equites appropinquabant ei,⁷ et conversus post tergum suum, vidensque me, vocavit. Cui cum respondissem: Adsum:⁸ dixit mihi: Quisnam es tu? Et aio ad eum: Amalecites ego sum.⁹ Et locutus est mihi: Sta super me, et interfice me: quoniam tenent me angustiæ, et adhuc tota anima mea in me est.¹⁰ Stansque super eum, occidi illum: sciebam enim quod vivere non poterat post ruinam: et tuli diadema quod erat in capite ejus, et armillam de brachio illius, et attuli ad te dominum meum huc.

¹¹ Apprehendens autem David, vestimenta sua scidit, omnesque viri qui erant cum eo,¹² et planxerunt, et fleverunt, et jejunaverunt usque ad vesperam super Saul, et super Jonathan filium ejus, et super populum Domini, et super domum Israël, eo quod corruissent gladio.¹³ Dixitque David ad juvenem qui nuntiaverat ei: Unde es tu? Qui respondit: Filius hominis advenæ Amalecitæ ego sum.¹⁴ Et ait ad eum David: Quare non timuisti mittere manum tuam ut occideres christum Domini?¹⁵ Vocansque David unum de pueris suis, ait: Accedens irrue in eum. Qui percussit illum, et mortuus est.¹⁶ Et ait ad eum David: Sanguis tuus super caput tuum: os enim tuum locutum est adversum te, dicens: Ego interfeci christum Domini.

¹⁷ Planxit autem David planctum hujuscemodi super Saul, et super Jonathan filium ejus¹⁸ (et præcepit ut docerent filios Juda arcum, sicut scriptum est in libro justorum), et ait: [Considera, Israël, pro his qui mortui sunt,
super excelsa tua vulnerati.
¹⁹ Inclyti Israël super montes tuos interfecti sunt:
quomodo ceciderunt fortes?
²⁰ Nolite annuntiare in Geth,
neque annuntietis in compitis Ascalonis:
ne forte lætentur filiæ Philisthiim;
ne exultent filiæ incircumcisorum.]
²¹ [Montes Gelboë, nec ros, nec pluvia veniant super vos,
neque sint agri primitiarum:
quia ibi abjectus est clypeus fortium:
clypeus Saul, quasi non esset unctus oleo.]
²² [A sanguine interfectorum, ab adipe fortium,
sagitta Jonathæ numquam rediit retrorsum,
et gladius Saul non est reversus inanis.
²³ Saul et Jonathas amabiles, et decori in vita sua,
in morte quoque non sunt divisi:
aquilis velociores, leonibus fortiores.]
²⁴ [Filiæ Israël, super Saul flete,
qui vestiebat vos coccino in deliciis,
qui præbebat ornamenta aurea cultui vestro.]
²⁵ [Quomodo ceciderunt fortes in prælio?
Jonathas in excelsis tuis occisus est?
²⁶ Doleo super te, frater mi Jonatha,
decore nimis, et amabilis super amorem mulierum.
Sicut mater unicum amat filium suum,
ita ego te diligebam.
²⁷ Quomodo ceciderunt robusti,
et perierunt arma bellica?]