Read the Bible

¹ Verti me ad alia, et vidi calumnias quæ sub sole geruntur, et lacrimas innocentium, et neminem consolatorem, nec posse resistere eorum violentiæ, cunctorum auxilio destitutos,² et laudavi magis mortuos quam viventes ;³ et feliciorem utroque judicavi qui necdum natus est, nec vidit mala quæ sub sole fiunt.⁴ Rursum contemplatus sum omnes labores hominum, et industrias animadverti patere invidiæ proximi ; et in hoc ergo vanitas et cura superflua est.⁵ Stultus complicat manus suas, et comedit carnes suas, dicens :⁶ Melior est pugillus cum requie, quam plena utraque manus cum labore et afflictione animi.⁷ Considerans, reperi et aliam vanitatem sub sole.

⁸ Unus est, et secundum non habet, non filium, non fratrem, et tamen laborare non cessat, nec satiantur oculi ejus divitiis ; nec recogitat, dicens : Cui laboro, et fraudo animam meam bonis ? In hoc quoque vanitas est et afflictio pessima.⁹ Melius est ergo duos esse simul quam unum ; habent enim emolumentum societatis suæ.¹⁰ Si unus ceciderit, ab altero fulcietur. Væ soli, quia cum ceciderit, non habet sublevantem se.¹¹ Et si dormierint duo, fovebuntur mutuo ; unus quomodo calefiet ?¹² Et si quispiam prævaluerit contra unum, duo resistunt ei ; funiculus triplex difficile rumpitur.¹³ Melior est puer pauper et sapiens, rege sene et stulto, qui nescit prævidere in posterum.¹⁴ Quod de carcere catenisque interdum quis egrediatur ad regnum ; et alius, natus in regno, inopia consumatur.

¹⁵ Vidi cunctos viventes qui ambulant sub sole cum adolescente secundo, qui consurget pro eo.¹⁶ Infinitus numerus est populi omnium qui fuerunt ante eum, et qui postea futuri sunt non lætabuntur in eo ; sed et hoc vanitas et afflictio spiritus.