Read the Bible

¹ Verba Ecclesiastæ, filii David, regis Jerusalem.

² Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes ; vanitas vanitatum, et omnia vanitas.³ Quid habet amplius homo de universo labore suo quo laborat sub sole ?⁴ Generatio præterit, et generatio advenit ; terra autem in æternum stat.⁵ Oritur sol et occidit, et ad locum suum revertitur ; ibique renascens,⁶ gyrat per meridiem, et flectitur ad aquilonem. Lustrans universa in circuitu pergit spiritus, et in circulos suos revertitur.

⁷ Omnia flumina intrant in mare, et mare non redundat ; ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant.⁸ Cunctæ res difficiles ; non potest eas homo explicare sermone. Non saturatur oculus visu, nec auris auditu impletur.⁹ Quid est quod fuit ? Ipsum quod futurum est. Quid est quod factum est ? Ipsum quod faciendum est.¹⁰ Nihil sub sole novum, nec valet quisquam dicere : Ecce hoc recens est : jam enim præcessit in sæculis quæ fuerunt ante nos.¹¹ Non est priorum memoria ; sed nec eorum quidem quæ postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo.

¹² Ego Ecclesiastes fui rex Israël in Jerusalem ;¹³ et proposui in animo meo quærere et investigare sapienter de omnibus quæ fiunt sub sole. Hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum, ut occuparentur in ea.¹⁴ Vidi cuncta quæ fiunt sub sole, et ecce universa vanitas et afflictio spiritus.¹⁵ Perversi difficile corriguntur, et stultorum infinitus est numerus.¹⁶ Locutus sum in corde meo, dicens : Ecce magnus effectus sum, et præcessi omnes sapientia qui fuerunt ante me in Jerusalem ; et mens mea contemplata est multa sapienter, et didici.¹⁷ Dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam, erroresque et stultitiam ; et agnovi quod in his quoque esset labor et afflictio spiritus :