Read the Bible

¹ Loquentibus autem illis ad populum, supervenerunt sacerdotes, et magistratus templi, et sadducæi,² dolentes quod docerent populum, et annuntiarent in Jesu resurrectionem ex mortuis :³ et injecerunt in eos manus, et posuerunt eos in custodiam in crastinum : erat enim jam vespera.⁴ Multi autem eorum, qui audierant verbum, crediderunt : et factus est numerus virorum quinque millia.⁵ Factum est autem in crastinum, ut congregarentur principes eorum, et seniores, et scribæ in Jerusalem.⁶ Et Annas princeps sacerdotum, et Caiphas, et Joannes, et Alexander, et quotquot erant de genere sacerdotali.⁷ Et statuentes eos in medio, interrogabant : In qua virtute, aut in quo nomine fecistis hoc vos ?⁸ Tunc repletus Spiritu Sancto Petrus, dixit ad eos : Principes populi, et seniores, audite :

⁹ si nos hodie dijudicamur in benefacto hominis infirmi, in quo iste salvus factus est,¹⁰ notum sit omnibus vobis, et omni plebi Israël : quia in nomine Domini nostri Jesu Christi Nazareni, quem vos crucifixistis, quem Deus suscitavit a mortuis, in hoc iste astat coram vobis sanus.¹¹ Hic est lapis qui reprobatus est a vobis ædificantibus, qui factus est in caput anguli :¹² et non est in alio aliquo salus. Nec enim aliud nomen est sub cælo datum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri.¹³ Videntes autem Petri constantiam, et Joannis, comperto quod homines essent sine litteris, et idiotæ, admirabantur, et cognoscebant eos quoniam cum Jesu fuerant :¹⁴ hominem quoque videntes stantem cum eis, qui curatus fuerat, nihil poterant contradicere.¹⁵ Jusserunt autem eos foras extra concilium secedere : et conferebant ad invicem,¹⁶ dicentes : Quid faciemus hominibus istis ? quoniam quidem notum signum factum est per eos, omnibus habitantibus Jerusalem : manifestum est, et non possumus negare.

¹⁷ Sed ne amplius divulgetur in populum, comminemur eis, ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum.¹⁸ Et vocantes eos, denuntiaverunt ne omnino loquerentur, neque docerent in nomine Jesu.¹⁹ Petrus vero et Joannes respondentes, dixerunt ad eos : Si justum est in conspectu Dei, vos potius audire quam Deum, judicate.²⁰ Non enim possumus quæ vidimus et audivimus non loqui.²¹ At illi comminantes dimiserunt eos : non invenientes quomodo punirent eos propter populum, quia omnes clarificabant id quod factum fuerat in eo quod acciderat.²² Annorum enim erat amplius quadraginta homo, in quo factum fuerat signum istud sanitatis.

²³ Dimissi autem venerunt ad suos, et annuntiaverunt eis quanta ad eos principes sacerdotum et seniores dixissent.²⁴ Qui cum audissent, unanimiter levaverunt vocem ad Deum, et dixerunt : Domine, tu es qui fecisti cælum et terram, mare et omnia quæ in eis sunt :²⁵ qui Spiritu Sancto per os patris nostri David, pueri tui, dixisti : Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania ?