Read the Bible

¹ Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit :² Vivit Deus, qui abstulit judicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.³ Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,⁴ non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.⁵ Absit a me ut justos vos esse judicem : donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.⁶ Justificationem meam, quam cÅ“pi tenere, non deseram : neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.

⁷ Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus, quasi iniquus.⁸ Quæ est enim spes hypocritæ, si avare rapiat, et non liberet Deus animam ejus ?⁹ Numquid Deus audiet clamorem ejus, cum venerit super eum angustia ?¹⁰ aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore ?¹¹ Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.¹² Ecce vos omnes nostis, et quid sine causa vana loquimini ?¹³ Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.¹⁴ Si multiplicati fuerint filii ejus, in gladio erunt, et nepotes ejus non saturabuntur pane :