Read the Bible

¹ In finem. Psalmus David. Ad te, Domine, levai animam meam.

² Deus meus, in te confido ; non erubescam.³ Neque irrideant me inimici mei : etenim universi, qui sustinent te, non confundentur.

⁴ Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas edoce me.⁵ Dirige me in veritate tua, et doce me, quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.

⁶ Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum quæ a sæculo sunt.⁷ Delicta juventutis meæ, et ignorantias meas ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine.

⁸ Dulcis et rectus Dominus ; propter hoc legem dabit delinquentibus in via.⁹ Diriget mansuetos in judicio ; docebit mites vias suas.¹⁰ Universæ viæ Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum ejus et testimonia ejus.

¹¹ Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo ; multum est enim.¹² Quis est homo qui timet Dominum ? legem statuit ei in via quam elegit.

¹³ Anima ejus in bonis demorabitur ; et semen ejus hæreditabit terram.

¹⁴ Firmamentum est Dominus timentibus eum ; et testamentum ipsius ut manifestetur illis.

¹⁵ Oculi mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.

¹⁶ Respice in me, et miserere mei ; quia unicus et pauper sum ego.

¹⁷ Tribulationes cordis mei multiplicatæ sunt ; de necessitatibus meis erue me.

¹⁸ Vide humilitatem meam et laborem meum, et dimitte universa delicta mea.

¹⁹ Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.

²⁰ Custodi animam meam, et erue me ; non erubescam, quoniam speravi in te.

²¹ Innocentes et recti adhæserunt mihi, quia sustinui te.²² Libera, Deus, Israël ex omnibus tribulationibus suis.

²³ Ventus aquilo dissipat pluvias, et facies tristis linguam detrahentem.

²⁴ Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa et in domo communi.

²⁵ Aqua frigida animæ sitienti, et nuntius bonus de terra longinqua.

²⁶ Fons turbatus pede et vena corrupta, justus cadens coram impio.

²⁷ Sicut qui mel multum comedit non est ei bonum, sic qui scrutator est majestatis opprimetur a gloria.

²⁸ Sicut urbs patens et absque murorum ambitu, ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum.