Read the Bible

¹ In finem. Psalmus David. Dixit insipiens in corde suo : Non est Deus. Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in studiis suis ; non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.

² Dominus de cælo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.

³ Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt. Non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. Sepulchrum patens est guttur eorum ; linguis suis dolose agebant. Venenum aspidum sub labiis eorum. Quorum os maledictione et amaritudine plenum est ; veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem. Contritio et infelicitas in viis eorum, et viam pacis non cognoverunt ; non est timor Dei ante oculos eorum.

⁴ Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam sicut escam panis ?

⁵ Dominum non invocaverunt ; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor.

⁶ Quoniam Dominus in generatione justa est, consilium inopis confudistis, quoniam Dominus spes ejus est.

⁷ Quis dabit ex Sion salutare Israël ? Cum averterit Dominus captivitatem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.

⁸ Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans.

⁹ Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia.

¹⁰ Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus.

¹¹ Domus impiorum delebitur, tabernacula vero justorum germinabunt.

¹² Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem.

¹³ Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat.

¹⁴ Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus.

¹⁵ Innocens credit omni verbo ; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni ; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus.

¹⁶ Sapiens timet, et declinat a malo ; stultus transilit, et confidit.

¹⁷ Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est.

¹⁸ Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam.

¹⁹ Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum.

²⁰ Etiam proximo suo pauper odiosus erit, amici vero divitum multi.

²¹ Qui despicit proximum suum peccat ; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam diligit.

²² Errant qui operantur malum ; misericordia et veritas præparant bona.

²³ In omni opere erit abundantia ; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.

²⁴ Corona sapientium divitiæ eorum ; fatuitas stultorum imprudentia.

²⁵ Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis.

²⁶ In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes.²⁷ Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis.

²⁸ In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ignominia principis.

²⁹ Qui patiens est multa gubernatur prudentia ; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam.

³⁰ Vita carnium sanitas cordis ; putredo ossium invidia.

³¹ Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus, honorat autem eum qui miseretur pauperis.

³² In malitia sua expelletur impius, sperat autem justus in morte sua.

³³ In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet.

³⁴ Justitia elevat gentem ; miseros autem facit populos peccatum.

³⁵ Acceptus est regi minister intelligens ; iracundiam ejus inutilis sustinebit.