Read the Bible

¹ Appropinquat autem dies festus azymorum, qui dicitur Pascha :² et quærebant principes sacerdotum, et scribæ, quomodo Jesum interficerent : timebant vero plebem.³ Intravit autem Satanas in Judam, qui cognominabatur Iscariotes, unum de duodecim :⁴ et abiit, et locutus est cum principibus sacerdotum, et magistratibus, quemadmodum illum traderet eis.⁵ Et gavisi sunt, et pacti sunt pecuniam illi dare.⁶ Et spopondit, et quærebat opportunitatem ut traderet illum sine turbis.

⁷ Venit autem dies azymorum, in qua necesse erat occidi pascha.⁸ Et misit Petrum et Joannem, dicens : Euntes parate nobis pascha, ut manducemus.⁹ At illi dixerunt : Ubi vis paremus ?¹⁰ Et dixit ad eos : Ecce introëuntibus vobis in civitatem occurret vobis homo quidam amphoram aquæ portans : sequimini eum in domum, in quam intrat,¹¹ et dicetis patrifamilias domus : Dicit tibi Magister : Ubi est diversorium, ubi pascha cum discipulis meis manducem ?¹² Et ipse ostendet vobis cÅ“naculum magnum stratum, et ibi parate.¹³ Euntes autem invenerunt sicut dixit illis, et paraverunt pascha.¹⁴ Et cum facta esset hora, discubuit, et duodecim apostoli cum eo.¹⁵ Et ait illis : Desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum, antequam patiar.¹⁶ Dico enim vobis, quia ex hoc non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei.¹⁷ Et accepto calice gratias egit, et dixit : Accipite, et dividite inter vos.¹⁸ Dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat.¹⁹ Et accepto pane gratias egit, et fregit, et dedit eis, dicens : Hoc est corpus meum, quod pro vobis datur : hoc facite in meam commemorationem.²⁰ Similiter et calicem, postquam cÅ“navit, dicens : Hic est calix novum testamentum in sanguine meo, qui pro vobis fundetur.

²¹ Verumtamen ecce manus tradentis me, mecum est in mensa.²² Et quidem Filius hominis, secundum quod definitum est, vadit : verumtamen væ homini illi per quem tradetur.²³ Et ipsi cÅ“perunt quærere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset.²⁴ Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse major.²⁵ Dixit autem eis : Reges gentium dominantur eorum : et qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.²⁶ Vos autem non sic : sed qui major est in vobis, fiat sicut minor : et qui præcessor est, sicut ministrator.²⁷ Nam quis major est, qui recumbit, an qui ministrat ? nonne qui recumbit ? Ego autem in medio vestrum sum, sicut qui ministrat :²⁸ vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis.²⁹ Et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum,³⁰ ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo, et sedeatis super thronos judicantes duodecim tribus Israël.³¹ Ait autem Dominus : Simon, Simon, ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum :³² ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua : et tu aliquando conversus, confirma fratres tuos.³³ Qui dixit ei : Domine, tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire.³⁴ At ille dixit : Dico tibi, Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me. Et dixit eis :³⁵ Quando misi vos sine sacculo, et pera, et calceamentis, numquid aliquid defuit vobis ?³⁶ At illi dixerunt : Nihil. Dixit ergo eis : Sed nunc qui habet sacculum, tollat ; similiter et peram : et qui non habet, vendat tunicam suam et emat gladium.³⁷ Dico enim vobis, quoniam adhuc hoc quod scriptum est, oportet impleri in me : Et cum iniquis deputatus est. Etenim ea quæ sunt de me finem habent.³⁸ At illi dixerunt : Domine, ecce duo gladii hic. At ille dixit eis : Satis est.

³⁹ Et egressus ibat secundum consuetudinem in monte Olivarum. Secuti sunt autem illum et discipuli.⁴⁰ Et cum pervenisset ad locum, dixit illis : Orate ne intretis in tentationem.⁴¹ Et ipse avulsus est ab eis quantum jactus est lapidis : et positis genibus orabat,⁴² dicens : Pater, si vis, transfer calicem istum a me : verumtamen non mea voluntas, sed tua fiat.⁴³ Apparuit autem illi angelus de cælo, confortans eum. Et factus in agonia, prolixius orabat.⁴⁴ Et factus est sudor ejus sicut guttæ sanguinis decurrentis in terram.⁴⁵ Et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos, invenit eos dormientes præ tristitia.⁴⁶ Et ait illis : Quid dormitis ? surgite, orate, ne intretis in tentationem.

⁴⁷ Adhuc eo loquente, ecce turba : et qui vocabatur Judas, unus de duodecim, antecedebat eos, et appropinquavit Jesu ut oscularetur eum.⁴⁸ Jesus autem dixit illi : Juda, osculo Filium hominis tradis ?⁴⁹ Videntes autem hi qui circa ipsum erant, quod futurum erat, dixerunt ei : Domine, si percutimus in gladio ?⁵⁰ Et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum, et amputavit auriculam ejus dexteram.⁵¹ Respondens autem Jesus, ait : Sinite usque huc. Et cum tetigisset auriculam ejus, sanavit eum.⁵² Dixit autem Jesus ad eos qui venerant ad se principes sacerdotum, et magistratus templi, et seniores : Quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus ?⁵³ Cum quotidie vobiscum fuerim in templo, non extendistis manus in me : sed hæc est hora vestra, et potestas tenebrarum.

⁵⁴ Comprehendentes autem eum, duxerunt ad domum principis sacerdotum : Petrus vero sequebatur a longe.⁵⁵ Accenso autem igne in medio atrii et circumsedentibus illis, erat Petrus in medio eorum.⁵⁶ Quem cum vidisset ancilla quædam sedentem ad lumen, et eum fuisset intuita, dixit : Et hic cum illo erat.⁵⁷ At ille negavit eum, dicens : Mulier, non novi illum.⁵⁸ Et post pusillum alius videns eum, dixit : Et tu de illis es. Petrus vero ait : O homo, non sum.⁵⁹ Et intervallo facto quasi horæ unius, alius quidam affirmabat, dicens : Vere et hic cum illo erat : nam et Galilæus est.⁶⁰ Et ait Petrus : Homo, nescio quid dicis. Et continuo, adhuc illo loquente, cantavit gallus.⁶¹ Et conversus Dominus respexit Petrum, et recordatus est Petrus verbi Domini, sicut dixerat : Quia priusquam gallus cantet, ter me negabis.⁶² Et egressus foras Petrus flevit amare.

⁶³ Et viri qui tenebant illum, illudebant ei, cædentes.⁶⁴ Et velaverunt eum, et percutiebant faciem ejus : et interrogabant eum, dicentes : Prophetiza, quis est, qui te percussit ?⁶⁵ Et alia multa blasphemantes dicebant in eum.⁶⁶ Et ut factus est dies, convenerunt seniores plebis, et principes sacerdotum, et scribæ, et duxerunt illum in concilium suum, dicentes : Si tu es Christus, dic nobis.⁶⁷ Et ait illis : Si vobis dixero, non credetis mihi :⁶⁸ si autem et interrogavero, non respondebitis mihi, neque dimittetis.⁶⁹ Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei.⁷⁰ Dixerunt autem omnes : Tu ergo es Filius Dei ? Qui ait : Vos dicitis, quia ego sum.⁷¹ At illi dixerunt : Quid adhuc desideramus testimonium ? ipsi enim audivimus de ore ejus.