Read the Bible

¹ Et apprehendent septem mulieres virum unum in die illa, dicentes : Panem nostrum comedemus, et vestimentis nostris operiemur : tantummodo invocetur nomen tuum super nos ; aufer opprobrium nostrum.² In die illa, erit germen Domini in magnificentia et gloria, et fructus terræ sublimis, et exsultatio his qui salvati fuerint de Israël.

³ Et erit : omnis qui relictus fuerit in Sion, et residuus in Jerusalem, Sanctus vocabitur, omnis qui scriptus est in vita in Jerusalem.⁴ Si abluerit Dominus sordes filiarum Sion, et sanguinem Jerusalem laverit de medio ejus, in spiritu judicii, et spiritu ardoris.

⁵ Et creabit Dominus super omnem locum montis Sion, et ubi invocatus est, nubem per diem et fumum, et splendorem ignis flammantis in nocte : super omnem enim gloriam protectio.⁶ Et tabernaculum erit in umbraculum, diei ab æstu, et in securitatem et absconsionem a turbine et a pluvia.⁷ Ascendit leo de cubili suo, et prædo gentium se levavit : egressus est de loco suo ut ponat terram tuam in solitudinem : civitates tuæ vastabuntur, remanentes absque habitatore.⁸ Super hoc accingite vos ciliciis, plangite, et ululate, quia non est aversa ira furoris Domini a nobis.⁹ Et erit in die illa, dicit Dominus : peribit cor regis, et cor principum, et obstupescent sacerdotes, et prophetæ consternabuntur.¹⁰ Et dixi : Heu ! heu ! heu ! Domine Deus, ergone decepisti populum istum et Jerusalem, dicens : Pax erit vobis : et ecce pervenit gladius usque ad animam ?¹¹ In tempore illo dicetur populo huic et Jerusalem : Ventus urens in viis quæ sunt in deserto viæ filiæ populi mei, non ad ventilandum et ad purgandum.¹² Spiritus plenus ex his veniet mihi, et nunc ego loquar judicia mea cum eis.¹³ Ecce quasi nubes ascendet : et quasi tempestas currus ejus, velociores aquilis equi illius. Væ nobis ! quoniam vastati sumus.¹⁴ Lava a malitia cor tuum, Jerusalem, ut salva fias : usquequo morabuntur in te cogitationes noxiæ ?¹⁵ Vox enim annuntiantis a Dan, et notum facientis idolum de monte Ephraim.¹⁶ Dicite gentibus : Ecce auditum est in Jerusalem custodes venire de terra longinqua, et dare super civitates Juda vocem suam :¹⁷ quasi custodes agrorum facti sunt super eam in gyro, quia me ad iracundiam provocavit, dicit Dominus.¹⁸ Viæ tuæ et cogitationes tuæ fecerunt hæc tibi : ista malitia tua, quia amara, quia tetigit cor tuum.

¹⁹ Ventrem meum, ventrem meum doleo, sensus cordis mei turbati sunt in me. Non tacebo, quoniam vocem buccinæ audivit anima mea, clamorem prælii.²⁰ Contritio super contritionem vocata est : et vastata est omnis terra, repente vastata sunt tabernacula mea, subito pelles meæ.²¹ Usquequo videbo fugientem, audiam vocem buccinæ ?²² quia stultus populus meus me non cognovit. Filii insipientes sunt et vecordes : sapientes sunt ut faciant mala, bene autem facere nescierunt.²³ Aspexi terram, et ecce vacua erat et nihili : et cælos, et non erat lux in eis.²⁴ Vidi montes, et ecce movebantur : et omnes colles conturbati sunt.²⁵ Intuitus sum, et non erat homo : et omne volatile cæli recessit.²⁶ Aspexi, et ecce Carmelus desertus, et omnes urbes ejus destructæ sunt a facie Domini, et a facie iræ furoris ejus.²⁷ Hæc enim dicit Dominus : Deserta erit omnis terra, sed tamen consummationem non faciam.²⁸ Lugebit terra, et mÅ“rebunt cæli desuper, eo quod locutus sum. Cogitavi, et non pÅ“nituit me, nec aversus sum ab eo.²⁹ A voce equitis et mittentis sagittam fugit omnis civitas : ingressi sunt ardua, et ascenderunt rupes : universæ urbes derelictæ sunt, et non habitat in eis homo.³⁰ Tu autem vastata, quid facies ? Cum vestieris te coccino, cum ornata fueris monili aureo, et pinxeris stibio oculos tuos, frustra componeris : contempserunt te amatores tui, animam tuam quærent.³¹ Vocem enim quasi parturientis audivi, angustias ut puerperæ : vox filiæ Sion intermorientis, expandentisque manus suas : Væ mihi quia defecit anima mea propter interfectos !