Read the Bible

¹ In diebus illis ægrotavit Ezechias usque ad mortem ; et introivit ad eum Isaias, filius Amos, propheta, et dixit ei : Hæc dicit Dominus : Dispone domui tuæ, quia morieris tu, et non vives.² Et convertit Ezechias faciem suam ad parietem, et oravit ad Dominum,³ et dixit : Obsecro, Domine, memento, quæso, quomodo ambulaverim coram te in veritate et in corde perfecto, et quod bonum est in oculis tuis fecerim. Et flevit Ezechias fletu magno.⁴ Et factum est verbum Domini ad Isaiam, dicens :⁵ Vade, et dic Ezechiæ : Hæc dicit Dominus Deus David patris tui : Audivi orationem tuam, et vidi lacrimas tuas ; ecce ego adjiciam super dies tuos quindecim annos,⁶ et de manu regis Assyriorum eruam te, et civitatem istam, et protegam eam.⁷ Hoc autem tibi erit signum a Domino, quia faciet Dominus verbum hoc quod locutus est :⁸ ecce ego reverti faciam umbram linearum per quas descenderat in horologio Achaz in sole, retrorsum decem lineis. Et reversus est sol decem lineis per gradus quos descenderat.⁹ Scriptura Ezechiæ, regis Juda, cum ægrotasset et convaluisset de infirmitate sua.¹⁰ Ego dixi in dimidio dierum meorum : Vadam ad portas inferi ; quæsivi residuum annorum meorum.¹¹ Dixi : Non videbo Dominum Deum in terra viventium ; non aspiciam hominem ultra, et habitatorem quietis.¹² Generatio mea ablata est, et convoluta est a me, quasi tabernaculum pastorum. Præcisa est velut a texente vita mea ; dum adhuc ordirer, succidit me. De mane usque ad vesperam finies me.¹³ Sperabam usque ad mane ; quasi leo sic contrivit omnia ossa mea ; de mane usque ad vesperam finies me.

¹⁴ Sicut pullus hirundinis, sic clamabo ; meditabor ut columba. Attenuati sunt oculi mei, suspicientes in excelsum. Domine, vim patior, responde pro me.¹⁵ Quid dicam, aut quid respondebit mihi, cum ipse fecerit ? Recogitabo tibi omnes annos meos in amaritudine animæ meæ.¹⁶ Domine, si sic vivitur, et in talibus vita spiritus mei, corripies me, et vivificabis me.¹⁷ Ecce in pace amaritudo mea amarissima. Tu autem eruisti animam meam ut non periret ; projecisti post tergum tuum omnia peccata mea.¹⁸ Quia non infernus confitebitur tibi, neque mors laudabit te : non exspectabunt qui descendunt in lacum veritatem tuam.¹⁹ Vivens, vivens ipse confitebitur tibi, sicut et ego hodie ; pater filiis notam faciet veritatem tuam.²⁰ Domine, salvum me fac ! et psalmos nostros cantabimus cunctis diebus vitæ nostræ in domo Domini.²¹ Et jussit Isaias ut tollerent massam de ficis, et cataplasmarent super vulnus, et sanaretur.²² Et dixit Ezechias : Quod erit signum quia ascendam in domum Domini ?²³ Et omnes uxores tuæ et filii tui educentur ad Chaldæos : et non effugies manus eorum, sed in manu regis Babylonis capieris, et civitatem hanc comburet igni.²⁴ Dixit ergo Sedecias ad Jeremiam : Nullus sciat verba hæc, et non morieris.²⁵ Si autem audierint principes quia locutus sum tecum, et venerint ad te, et dixerint tibi : Indica nobis quid locutus sis cum rege : ne celes nos, et non te interficiemus, et quid locutus est tecum rex,²⁶ dices ad eos : Prostravi ego preces meas coram rege, ne me reduci juberet in domum Jonathan, et ibi morerer.²⁷ Venerunt ergo omnes principes ad Jeremiam, et interrogaverunt eum, et locutus est eis juxta omnia verba quæ præceperat ei rex : et cessaverunt ab eo : nihil enim fuerat auditum.²⁸ Mansit vero Jeremias in vestibulo carceris usque ad diem quo capta est Jerusalem : et factum est ut caperetur Jerusalem.