Read the Bible

¹ Igitur Sarai, uxor Abram, non genuerat liberos : sed habens ancillam ægyptiam nomine Agar,² dixit marito suo : Ecce, conclusit me Dominus, ne parerem. Ingredere ad ancillam meam, si forte saltem ex illa suscipiam filios. Cumque ille acquiesceret deprecanti,³ tulit Agar ægyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare cÅ“perant in terra Chanaan : et dedit eam viro suo uxorem.⁴ Qui ingressus est ad eam. At illa concepisse se videns, despexit dominam suam.⁵ Dixitque Sarai ad Abram : Inique agis contra me : ego dedi ancillam meam in sinum tuum, quæ videns quod conceperit, despectui me habet : judicet Dominus inter me et te.⁶ Cui respondens Abram : Ecce, ait, ancilla tua in manu tua est, utere ea ut libet. Affligente igitur eam Sarai, fugam iniit.⁷ Cumque invenisset eam angelus Domini juxta fontem aquæ in solitudine, qui est in via Sur in deserto,⁸ dixit ad illam : Agar ancilla Sarai, unde venis ? et quo vadis ? Quæ respondit : A facie Sarai dominæ meæ ego fugio.⁹ Dixitque ei angelus Domini : Revertere ad dominam tuam, et humiliare sub manu illius.¹⁰ Et rursum : Multiplicans, inquit, multiplicabo semen tuum, et non numerabitur præ multitudine.¹¹ Ac deinceps : Ecce, ait, concepisti, et paries filium : vocabisque nomen ejus Ismaël, eo quod audierit Dominus afflictionem tuam.¹² Hic erit ferus homo : manus ejus contra omnes, et manus omnium contra eum : et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula.

¹³ Vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam : Tu Deus qui vidisti me. Dixit enim : Profecto hic vidi posteriora videntis me.¹⁴ Propterea appellavit puteum illum Puteum viventis et videntis me. Ipse est inter Cades et Barad.¹⁵ Peperitque Agar Abræ filium : qui vocavit nomen ejus Ismaël.¹⁶ Octoginta et sex annorum erat Abram quando peperit ei Agar Ismaëlem.¹⁷ Feceruntque ita filii Israël : et collegerunt, alius plus, alius minus.¹⁸ Et mensi sunt ad mensuram gomor : nec qui plus collegerat, habuit amplius : nec qui minus paraverat, reperit minus : sed singuli juxta id quod edere poterant, congregaverunt.¹⁹ Dixitque Moyses ad eos : Nullus relinquat ex eo in mane.²⁰ Qui non audierunt eum, sed dimiserunt quidam ex eis usque mane, et scatere cÅ“pit vermibus, atque computruit : et iratus est contra eos Moyses.²¹ Colligebant autem mane singuli, quantum sufficere poterat ad vescendum : cumque incaluisset sol, liquefiebat.

²² In die autem sexta collegerunt cibos duplices, id est, duo gomor per singulos homines : venerunt autem omnes principes multitudinis, et narraverunt Moysi.²³ Qui ait eis : Hoc est quod locutus est Dominus : Requies sabbati sanctificata est Domino cras : quodcumque operandum est, facite, et quæ coquenda sunt coquite : quidquid autem reliquum fuerit, reponite usque in mane.²⁴ Feceruntque ita ut præceperat Moyses, et non computruit, neque vermis inventus est in eo.²⁵ Dixitque Moyses : Comedite illud hodie, quia sabbatum est Domini : non invenietur hodie in agro.²⁶ Sex diebus colligite : in die autem septimo sabbatum est Domini, idcirco non invenietur.²⁷ Venitque septima dies : et egressi de populo ut colligerent, non invenerunt.²⁸ Dixit autem Dominus ad Moysen : Usquequo non vultis custodire mandata mea et legem meam ?²⁹ videte quod Dominus dederit vobis sabbatum, et propter hoc die sexta tribuit vobis cibos duplices : maneat unusquisque apud semetipsum ; nullus egrediatur de loco suo die septimo.³⁰ Et sabbatizavit populus die septimo.³¹ Appellavitque domus Israël nomen ejus Man : quod erat quasi semen coriandri album, gustusque ejus quasi similæ cum melle.

³² Dixit autem Moyses : Iste est sermo, quem præcepit Dominus : Imple gomor ex eo, et custodiatur in futuras retro generationes : ut noverint panem, quo alui vos in solitudine, quando educti estis de terra Ægypti.³³ Dixitque Moyses ad Aaron : Sume vas unum, et mitte ibi man, quantum potest capere gomor, et repone coram Domino ad servandum in generationes vestras,³⁴ sicut præcepit Dominus Moysi. Posuitque illud Aaron in tabernaculo reservandum.³⁵ Filii autem Israël comederunt man quadraginta annis, donec venirent in terram habitabilem : hoc cibo aliti sunt, usquequo tangerent fines terræ Chanaan.³⁶ Gomor autem decima pars est ephi.