Read the Bible

¹ Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te :² ut audiat sapientiam auris tua, inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.³ Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ ;⁴ si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam :⁵ tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies,⁶ quia Dominus dat sapientiam, et ex ore ejus prudentia et scientia.⁷ Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,⁸ servans semitas justitiæ, et vias sanctorum custodiens.⁹ Tunc intelliges justitiam, et judicium, et æquitatem, et omnem semitam bonam.¹⁰ Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit,¹¹ consilium custodiet te, et prudentia servabit te ;

¹² ut eruaris a via mala, et ab homine qui perversa loquitur ;¹³ qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas ;¹⁴ qui lætantur cum malefecerint, et exsultant in rebus pessimis ;¹⁵ quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum.¹⁶ Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea quæ mollit sermones suos,

¹⁷ et relinquit ducem pubertatis suæ,¹⁸ et pacti Dei sui oblita est. Inclinata est enim ad mortem domus ejus, et ad inferos semitæ ipsius.¹⁹ Omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.²⁰ Ut ambules in via bona, et cales justorum custodias :²¹ qui enim recti sunt habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea ;²² impii vero de terra perdentur, et qui inique agunt auferentur ex ea.²³ Cuncti dies ejus doloribus et ærumnis pleni sunt, nec per noctem mente requiescit. Et hoc nonne vanitas est ?²⁴ Nonne melius est comedere et bibere, et ostendere animæ suæ bona de laboribus suis ? et hoc de manu Dei est.²⁵ Quis ita devorabit et deliciis affluet ut ego ?²⁶ Homini bono in conspectu suo dedit Deus sapientiam, et scientiam, et lætitiam ; peccatori autem dedit afflictionem et curam superfluam, ut addat, et congreget, et tradat ei qui placuit Deo ; sed et hoc vanitas est, et cassa sollicitudo mentis.