Read the Bible

¹ Viri fratres, et patres, audite quam ad vos nunc reddo rationem.² Cum audissent autem quia hebræa lingua loqueretur ad illos, magis præstiterunt silentium.

³ Et dicit : Ego sum vir Judæus, natus in Tarso Ciliciæ, nutritus autem in ista civitate, secus pedes Gamaliel eruditus juxta veritatem paternæ legis, æmulator legis, sicut et vos omnes estis hodie :⁴ qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem, alligans et tradens in custodias viros ac mulieres,⁵ sicut princeps sacerdotum mihi testimonium reddit, et omnes majores natu, a quibus et epistolas accipiens, ad fratres Damascum pergebam, ut adducerem inde vinctos in Jerusalem ut punirentur.⁶ Factum est autem, eunte me, et appropinquante Damasco media die, subito de cælo circumfulsit me lux copiosa :⁷ et decidens in terram, audivi vocem dicentem mihi : Saule, Saule, quid me persequeris ?⁸ Ego autem respondi : Quis es, Domine ? Dixitque ad me : Ego sum Jesus Nazarenus, quem tu persequeris.⁹ Et qui mecum erant, lumen quidem viderunt, vocem autem non audierunt ejus qui loquebatur mecum.¹⁰ Et dixi : Quid faciam, Domine ? Dominus autem dixit ad me : Surgens vade Damascum : et ibi tibi dicetur de omnibus quæ te oporteat facere.¹¹ Et cum non viderem præ claritate luminis illius, ad manum deductus a comitibus, veni Damascum.¹² Ananias autem quidam, vir secundum legem testimonium habens ab omnibus cohabitantibus Judæis,¹³ veniens ad me, et astans dixit mihi : Saule frater respice. Et ego eadem hora respexi in eum.¹⁴ At ille dixit : Deus patrum nostrorum præordinavit te, ut cognosceres voluntatem ejus, et videres justum, et audires vocem ex ore ejus :¹⁵ quia eris testis illius ad omnes homines eorum quæ vidisti et audisti.¹⁶ Et nunc quid moraris ? Exsurge, et baptizare, et ablue peccata tua, invocato nomine ipsius.¹⁷ Factum est autem revertenti mihi in Jerusalem, et oranti in templo, fieri me in stupore mentis,¹⁸ et videre illum dicentem mihi : Festina, et exi velociter ex Jerusalem : quoniam non recipient testimonium tuum de me.¹⁹ Et ego dixi : Domine ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem, et cædans per synagogas eos qui credebant in te :²⁰ et cum funderetur sanguis Stephani testis tui, ego astabam, et consentiebam, et custodiebam vestimenta interficientium illum.²¹ Et dixit ad me : Vade quoniam ego in nationes longe mittam te.

²² Audiebant autem eum usque ad hoc verbum, et levaverunt vocem suam dicentes : Tolle de terra hujusmodi : non enim fas est eum vivere.²³ Vociferantibus autem eis, et projicientibus vestimenta sua, et pulverem jactantibus in aërem,²⁴ jussit tribunus induci eum in castra, et flagellis cædi, et torqueri eum, ut sciret propter quam causam sic acclamarent ei.²⁵ Et cum astrinxissent eum loris, dicit astanti sibi centurioni Paulus : Si hominem Romanum, et indemnatum licet vobis flagellare ?²⁶ Quo audito, centurio accessit ad tribunum, et nuntiavit ei, dicens : Quid acturus es ? hic enim homo civis Romanus est.²⁷ Accedens autem tribunus, dixit illi : Dic mihi si tu Romanus es ? At ille dixit : Etiam.²⁸ Et respondit tribunus : Ego multa summa civilitatem hanc consecutus sum. Et Paulus ait : Ego autem et natus sum.²⁹ Protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi erant. Tribunus quoque timuit postquam rescivit, quia civis Romanus esset, et quia alligasset eum.³⁰ Postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Judæis, solvit eum, et jussit sacerdotes convenire, et omne concilium, et producens Paulum, statuit inter illos.