Read the Bible

¹ Mijn zoon, luister naar mijn wijsheid, neig het oor tot mijn doorzicht;² opdat gij overleg moogt behouden, en uw lippen kennis bewaren.³ Want wel stromen de lippen der vreemde van honingzeem en is haar gehemelte gladder dan olie,⁴ maar ten slotte is zij bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard;⁵ haar voeten dalen ten dode af, haar schreden zijn naar de onderwereld gericht;⁶ opdat zij het pad ten leven niet afbakene, gaan haar wegen ongemerkt een doolweg.⁷ Derhalve, zonen, hoort naar mij, en wijkt van de woorden mijns monds niet af.⁸ Houdt uw weg ver van haar, en nadert niet den ingang van haar huis;⁹ opdat gij uw luister niet geeft aan anderen, noch uw jaren aan een wreedaard;¹⁰ opdat niet vreemden zich aan uw vermogen verzadigen, en uw zuur verdiend geld in het huis van een onbekende komt;¹¹ zodat gij eindelijk staat te jammeren, wanneer uw lichaam en vlees wegteert,¹² en zegt: Och, dat ik de vermaningen gehaat heb, dat mijn hart de terechtwijzing versmaad heeft!¹³ dat ik niet geluisterd heb naar mijn onderwijzers, mijn oor niet heb geneigd tot hen die mij leerden!¹⁴ Bijna zou de grootste ellende mij getroffen hebben te midden van de vergadering en de gemeente.

¹⁵ Drink water uit uw eigen regenbak, bronnat uit uw eigen put.¹⁶ Mag uw bron overstromen naar buiten, watervloeden op de pleinen?¹⁷ Zij zullen u alleen toebehoren, niet nevens u aan anderen.¹⁸ Uw bron zij gezegend, verheug u in uw jonge vrouw,¹⁹ die aanminnige hinde, die bevallige gems; dat haar liefkozingen u steeds verkwikken! Moogt gij u aan haar liefde voortdurend overgeven!²⁰ Waarom zoudt gij, mijn zoon, u overgeven aan een vreemde, en den boezem ener boeleerster omarmen?²¹ Want eens mensen wegen liggen open voor den Heer, hij bakent al zijn sporen af.²² De boze wordt door zijn eigen overtredingen verstrikt, vastgehouden in de koorden zijner zonden;²³ hij sterft door tuchteloosheid, komt door de overmaat zijner verdwaasdheid om.