Read the Bible

¹ Op een anderen tijd kwam hij in een synagoge; daar was een mens met een verschrompelde hand.² Men lette op hem, of hij hem op sabbat zou genezen, met het plan hem dan aan te klagen.³ En hij zeide tot den mens met de verschrompelde hand: Kom hier in het midden staan.⁴ Toen zeide hij tot hen: Is het geoorloofd op sabbat goed te doen of kwaad, een leven te redden of te doden? Zij zwegen.⁵ En hij, bedroefd over de verharding van hun hart, liet met toorn zijn blikken over hen rondgaan en zeide tot dien mens: Strek uw hand uit. Hij strekte ze uit, en zijn hand was genezen.⁶ Aanstonds gingen de Farizeen met de Herodianen samenspannen om hem ten val te brengen.⁷ Toen Jezus zich nu met zijn leerlingen naar het meer terugtrok, volgde hem een grote menigte uit Galilea; en ook uit Judea,⁸ Jeruzalem, Idumea, het Overjordaansche en den omtrek van Tyrus en Sidon stroomde men toe op het gerucht van alwat hij deed.⁹ Toen beval hij zijn leerlingen te zorgen dat een scheepje altijd bij de hand zou zijn; opdat de schare hem niet te zeer in gedrang brengen zou.¹⁰ Want hij genas velen; zodat allen die kwalen hadden zich op hem wierpen om hem aan te raken.¹¹ Ook wierpen de onreine geesten, zodra zij hem zagen, zich voor hem neer en schreeuwden: Gij zijt de Zoon Gods!¹² Maar hij verbood hun streng bekend te maken wie hij was.

¹³ Toen beklom hij den berg en riep tot zich wie hij verkoos, en zij kwamen bij hem.¹⁴ Nu stelde hij twaalf aan om hem te vergezellen, door hem uitgezonden te worden om te prediken¹⁵ en macht te bezitten tot het uitwerpen van duivelen.¹⁶ Hij stelde dan de Twaalve aan en gaf Simon den bijnaam Petrus;¹⁷ voorts Jacobus den zoon van Zebedeus en Johannes den broeder van Jacobus, aan wie hij den bijnaam Boanerges, dat is: zonen des donders,¹⁸ gaf, Andreas, Filippus, Bartholomeus, Mattheus, Thomas, Jacobus den zoon van Alfeus, Thaddeus, Simon den Kananeer,¹⁹ en Judas Iskariot, die hem overgeleverd heeft.²⁰ Toen hij in huis ging, liep weer een zo grote menigte samen dat zij zelfs niet konden eten.²¹ En toen de zijnen het hoorden, gingen zij heen om hem vast te houden; want zij zeiden: Hij is waanzinnig.

²² Maar de schriftgeleerden die van Jeruzalem waren gekomen zeiden: Hij heeft Beelzebul in zich en werpt door den overste der duivelen duivelen uit.²³ Hij riep hen tot zich en zeide hun bij wijze van een gelijkenis: Hoe kan Satan Satan uitwerpen?²⁴ Indien toch een koninkrijk in strijd is met zichzelf, dan kan dat koninkrijk niet instandblijven.²⁵ En indien een huis met zichzelf in strijd is, dan kan dat huis niet instandblijven.²⁶ En staat de Satan tegen zichzelf op en is hij in tweespalt, dan kan hij niet blijven bestaan, maar neemt een einde.²⁷ Maar niemand kan in het huis van een sterken man binnenkomen en zijn huisraad roven, tenzij hij eerst den sterke bindt. Dan eerst kan hij diens huis plunderen.²⁸ Voorwaar, ik zeg u, alles zal den mensenkinderen vergeven worden, elke zonde en welke godslastering zij ook uitspreken;²⁹ maar als iemand den Heiligen Geest lastert, die verkrijgt in der eeuwigheid geen vergiffenis, maar staat schuldig aan een eeuwige zonde.³⁰ Want zij zeiden: Hij heeft een onreinen geest.

³¹ Zijn moeder en broeders kwamen en zonden, terwijl zij bleven buitenstaan, iemand tot hem om hem te roepen.³² Er zat toen een grote schare rondom hem, en men zeide tot hem: Daar staan uw moeder, broeders en zusters buiten; zij zoeken u.³³ Maar hij gaf hun ten antwoord: Wie is mijn moeder? wie zijn mijn broeders?³⁴ En hij liet over hen die rondom hem zaten de ogen gaan en zeide: Ziehier mijn moeder en broeders.³⁵ Wie den wil Gods doet, die is mijn broeder, zuster, moeder.