Read the Bible

¹ Maar hoor nu, Job, naar mijn toespraak, luister naar al mijn woorden.² Zie, ik heb den mond geopend, mijn tong onder mijn gehemelte spreekt.³ Recht uit het hart komen mijn woorden, wat mijn lippen weten spreken zij zuiver uit.⁴ Gods geest heeft mij geschapen, de adem des Machtigen mij het leven ingeblazen.⁵ Indien gij kunt, antwoord mij dan, breng uw bewijzen tegen mij in, stel u op.⁶ Zie, ik sta in dezelfde verhouding tot God als gij: ook ik ben uit leem gekneed.⁷ Dus zal geen vrees voor mij u doen schrikken, en mijn hand op u niet drukken.

⁸ Gij hebt te mijnen aanhoren gezegd, ik heb uw woorden wel verstaan:⁹ Rein ben ik, door geen wanbedrijf bevlekt, zuiver ben ik en schuldeloos;¹⁰ maar hij vindt voorwendsels om zich van mij af te keren, houdt mij voor zijn vijand;¹¹ hij steekt mijn voeten in het blok, en bewaakt al mijn gangen.¹² Zie, hierin hebt gij ongelijk, antwoord ik u; want God is meer dan een mens.¹³ Waarom klaagt gij over hem, dat hij op geen uwer woorden bescheid doet?

¹⁴ God toch spreekt wel op een manier, en op twee, zonderdat gij het merkt.¹⁵ In den droom, in het nachtgezicht, wanneer een diepe slaap op de mensen valt, in de sluimering op de legerstede,¹⁶ dan opent hij het oor der mensen en verschrikt hen door waarschuwingen;¹⁷ om den mens van iets af te houden, een man voor hoogmoed te behoeden;¹⁸ dat hij zijn leven beware voor de groeve, zijn bestaan voor een gewelddadigen dood.

¹⁹ Of hij wordt op zijn legerstede getuchtigd door smarten, onophoudelijk woedt er strijd in zijn gebeente.²⁰ Zijn bestaan doet hem walgen van brood, zijn leven van de keurigste spijs;²¹ zijn vlees slinkt tot iets onzichtbaars weg, zijn gebeente, eens voor het oog verborgen, wordt ontbloot,²² en zijn leven komt der groeve nabij, zijn bestaan den doodsengelen.²³ Is er dan voor hem een engel-tolk, een uit duizend om den mens te leren wat hem betaamt,²⁴ en erbarmt die zich over hem en zegt: Red hem en laat hem niet neerdalen in de groeve; ik heb een losprijs gevonden--²⁵ dan wordt zijn vlees vetter dan in zijn jeugd, en keert hij terug tot zijn jonkheid;²⁶ hij bidt tot God, en deze neemt hem welgevallig aan, doet hem zijn aangezicht met gejuich aanschouwen, en vergeldt den mens zijn deugd.²⁷ Dan zingt hij zo dat allen hem horen en zegt: Ik had gezondigd en wat recht is verdraaid; maar mij is niet gelijk met gelijk betaald.²⁸ Hij heeft mijn leven gered, het niet ter groeve doen nederdalen, en mijn bestaan verlustigt zich nog in het licht.

²⁹ Zie, dit alles doet God twee, drie keren met een mens:³⁰ zijn leven terugbrengen van de groeve, zodat hij bestraald wordt door het levenslicht.³¹ Luister, Job, hoor naar mij; zwijg en laat mij spreken.³² Indien er iets te zeggen is, antwoord mij dan; want gaarne zou ik u gelijk willen geven;³³ zo niet, hoor gij dan naar mij; zwijg, opdat ik u wijsheid lere.