Read the Bible

¹ Ik walg van het leven; dies wil ik aan mijn klachten den vrijen loop laten, spreken in de bittere droefenis mijner ziel.² Ik zeg tot God: Behandel mij niet als een schuldige; deel mij mede, waarom gij tegen mij strijdt.³ Brengt het u voordeel aan, als gij verdrukt, het gewrocht uwer handen voor niets acht, en over de plannen der bozen licht laat schijnen?⁴ Hebt gij ogen van vlees, het gezichtsvermogen van een mens;⁵ is uw levensduur als die eens mensen, uwer jaren tal als dat eens mans,⁶ dat gij naar mijn schuld zoekt, en naar mijn zonde vorst?⁷ En dat, ofschoon gij weet dat ik geen boosdoener ben en niemand uit uw hand redden kan!

⁸ Uw handen hebben mij met zorg gevormd en gemaakt; en zoudt gij mij nu weer vernietigen?⁹ Bedenk toch dat gij mij als van leem gemaakt hebt; en zoudt gij mij tot stof doen terugkeren?¹⁰ Deedt gij mij niet als melk vloeien, mij niet stremmen als kaas?¹¹ Met huid en vlees bekleeddet gij mij, gij doorweefdet mij met beenderen en spieren.¹² Leven en gunst hebt gij mij geschonken, uw zorg heeft over mijn adem gewaakt.¹³ Maar tevens hadt gij dit bij uzelf besloten, ik weet dat dit bij u vaststond:

¹⁴ Als ik zondigde, zoudt gij mij in het oog houden, en mij niet ongestraft laten voor mijn schuld.¹⁵ Was ik schuldig, wee mij! en had ik gelijk, ik zou mijn hoofd toch niet mogen opheffen, zat van smaad en gedrenkt met ellende.¹⁶ Verhief het zich toch, gij zoudt als een leeuw jacht op mij maken, telkens opnieuw uw wondermacht aan mij betonen,¹⁷ telkens andere getuigen tegen mij doen optreden, uw gramschap tegen mij gedurig groter maken, leger op leger tegen mij oproepen.¹⁸ Waarom toch hebt gij mij uit den moederschoot doen komen? Ik had den geest moeten geven voordat een oog mij zag;¹⁹ ik had moeten zijn alsof ik er niet geweest was, moest van den schoot af ten grave zijn gedragen.²⁰ Zijn mijn levensdagen niet luttel? Laat dan van mij af, opdat ik een weinig opluike,²¹ voordat ik heenga om niet weer te keren, naar het land van duisternis en donkerheid,²² het land van duisternis en wanorde, waar het licht glanst als de donkerheid.