Read the Bible

¹ Verheuge zich de woestijn en het dorre land, juiche de wildernis en bloeie zij. Als het pluimgras bloeie zij welig;² zij juiche, juichend en jubelend; haar is de heerlijkheid van den Libanon geschonken, de luister van den Karmel en de Sjaron; en deze zullen 's Heeren heerlijkheid zien, den luister van onzen god.³ Versterkt de slappe handen, stevigt de knikkende knieen;⁴ zegt tot de vervaarden van hart: Weest sterk, vreest niet. Hier is uw god! De wraak komt, de goddelijke vergelding; hijzelf komt om u te redden.

⁵ Dan worden de ogen der blinden ontsloten, geopend de oren der doven;⁶ dan springt de kreupele als een hert, en jubelt de tong van den stomme. Want in de woestijn ontspringen wateren, beken in de wildernis;⁷ de luchtspiegeling wordt een waterplas, de droge streek tot wellen; in het verblijf waar wilde honden zich legerden spruiten riet en biezen uit.⁸ Aldaar zal een heirbaan zijn; de heilige weg zal zij heten; geen onreine zal haar betreden--zij is voor zijn volk dat den weg gaat--en dwazen dolen daarop niet rond.⁹ Daar zal geen leeuw zijn, geen verscheurend dier zal er komen, er immer op aangetroffen worden. De verlosten bewandelen haar,¹⁰ 's Heeren vrijgekochten keren weder; zij zullen Sion binnenkomen onder gejubel, met altoosdurende vreugde op hun hoofd. Blijdschap en vreugde bereiken hen; kommer en zuchten zijn gevloden.