Read the Bible

¹ Te Cesarea nu woonde een man Cornelius genaamd, kapitein in het dusgenaamde Italiaansche bataljon,² een vroom en, evenals zijn gehele gezin, godvrezend man, die veel aalmoezen gaf aan het volk en voortdurend God bad.³ Deze zag in een gezicht, omtrent het negende uur duidelijk een engel Gods bij hem binnenkomen, die zeide: Cornelius!⁴ Angstig staarde hij hem aan en zeide: Wat is er, Heer? Hij zeide tot hem: Uw gebeden en aalmoezen zijn opgeklommen tot God, en Hij gedenkt ze.⁵ Nu dan, zend een paar mannen naar Joppe en ontbied zekeren Simon, die ook Petrus heet.⁶ Hij woont bij een leerlooier Simon, wiens huis bij de zee staat.⁷ Zodra de engel die met hem gesproken had was heengegaan, riep hij uit degenen die meest bij hem waren twee van zijn dienaren en een vromen soldaat,⁸ deelde hun alles mee en zond hen naar Joppe.

⁹ Den volgenden dag, terwijl zij op reis waren en de stad naderden, klom Petrus, omstreeks het zesde uur, op het dak om te bidden.¹⁰ Hij kreeg honger en wilde iets eten. Terwijl men het gereedmaakte, kwam over hem een zinsverrukking.¹¹ Hij zag, hoe de hemel openging en een voorwerp dat op een groot laken geleek neerdaalde, aan de vier hoeken op aarde neergelaten.¹² Daarin waren alle viervoetige en kruipende dieren der aarde en alle vogelen des hemels.¹³ En een stem kwam tot hem: Sta op, Petrus, slacht en eet.¹⁴ Maar Petrus zeide: Dat doe ik niet, Heer; want nooit heb ik iets gegeten dat onrein of bezoedeld is.¹⁵ Toen kwam de stem weer tot hem: Wat God gereinigd heeft zult gij niet onrein achten.¹⁶ Dit geschiedde driemaal; waarna het voorwerp aanstonds naar den hemel werd opgetrokken.¹⁷ Toen Petrus in verlegenheid zich afvroeg, wat toch dat gezicht betekende, daar kwamen juist de mannen die door Cornelius waren gezonden. Zij vroegen naar het huis van Simon, gingen aan de voordeur staan¹⁸ en vroegen luide of Simon die Petrus werd bijgenaamd daar verblijf hield.

¹⁹ Terwijl nu Petrus nadacht over het gezicht, zeide de Geest tot hem: Daar zijn twee mannen die naar u vragen.²⁰ Sta op, ga naar beneden en trek zonder u te bedenken met hen mee; want ik heb hen gezonden.²¹ Beneden komend, zeide Petrus tot de mannen: Ik ben het dien gij zoekt. Wat is de reden van uw komst?²² Zij zeiden: Kapitein Cornelius, een rechtschapen en godvrezend man, van wien het gehele Joodse volk eervolle getuigenis kan afleggen, heeft door een heiligen engel het bevel Gods gekregen u uit te nodigen in zijn huis te komen en aan te horen wat gij hem te zeggen hebt. --²³ Hierop verzocht hij hun binnen te komen en bewees hun gastvrijheid. Den volgenden dag vertrok hij met hen, en enige broeders uit Joppe gingen met hem mee.²⁴ Den dag daarna kwam hij te Cesarea. Cornelius wachtte hem af en had zijn bloedverwanten en beste vrienden saamgeroepen.²⁵ Toen dan Petrus binnenkwam, ging Cornelius hem tegemoet en viel vol eerbied aan zijn voeten neer.²⁶ Maar Petrus richtte hem op met de woorden: Sta op; ik ben ook maar een mens.²⁷ Met hem sprekend, ging hij naar binnen en vond er velen verzameld.²⁸ Hij zeide tot hen: Gij weet wel dat het voor een Jood ongeoorloofd is met een heiden te verkeren of bij hem in huis te komen; maar mij heeft God getoond dat ik geen mens onrein of onheilig mag achten.²⁹ Daarom ben ik zonder weerstreven gekomen toen ik ontboden werd. Dus vraag ik: Om welke reden hebt gij mij verzocht hier te komen?³⁰ Cornelius zeide: Vier dagen geleden deed ik op het negende uur in mijn huis mijn gebed,³¹ toen plotseling een man in een schitterend kleed voor mij stond en zeide: Cornelius, uw gebed is verhoord en van uw aalmoezen is melding gemaakt voor God.³² Zend dan een boodschap naar Joppe en verzoek Simon die den bijnaam Petrus heeft bij u te komen. Hij woont bij den leerlooier Simon aan zee.³³ Dadelijk heb ik om u gezonden, en gij hebt goed gedaan met hier te komen. Nu zijn wij allen in Gods tegenwoordigheid bijeen om aan te horen alwat u door den Heer bevolen is.

³⁴ Hierop opende Petrus zijn mond en zeide: Thans zie ik inderdaad in dat God geen aanzien des persoons kent,³⁵ maar dat alwie Hem vreest en recht handelt, tot welk volk hij ook behoort, Hem welbehaaglijk is.³⁶ Dit is de prediking die Hij heeft doen brengen aan de zonen Israels: de verkondiging van vrede door Jezus Christus: want die is aller Heer.³⁷ Gij weet wel wat in geheel Judea gebeurd is, te beginnen van Galilea na den doop dien Johannes predikte,³⁸ hoe God Jezus van Nazaret met heiligen geest en kracht gezalfd heeft, en hoe hij rondtrok weldoend en allen die door den Duivel overweldigd waren genezend; want God was met hem.³⁹ En wij zijn getuigen van alwat hij verrichtte in het land der Joden en in Jeruzalem. Hem hebben zij gedood door hem aan een kruishout op te hangen.⁴⁰ God nu heeft hem ten derden dage opgewekt en hem de macht gegeven zich zichtbaar te vertonen,⁴¹ niet aan het gehele volk, maar aan ons, die van tevoren door God uitverkoren waren getuigen hiervan te zijn, die nadat hij uit de doden was opgestaan met hem gegeten en gedronken hebben.⁴² En ons heeft hij opgedragen aan het volk te prediken en te getuigen dat hij de door God aangewezen rechter van levenden en doden is.⁴³ Alle profeten leggen getuigenis omtrent hem af, dat door zijn naam ieder die in hem gelooft vergiffenis van zonden ontvangt.

⁴⁴ Terwijl Petrus nog zo sprak, daalde de Heilige Geest neer op allen die de rede aanhoorden.⁴⁵ En de gelovigen uit het Jodendom die met Petrus meegekomen waren stonden er versteld van dat de gave van den Heiligen Geest ook over de heidenen uitgestort was;⁴⁶ want zij hoorden hen tongetaal spreken en God verheerlijken. Toen hernam Petrus:⁴⁷ Kan wel iemand het water weren en verhinderen dat dezen gedoopt worden, zij, die den Heiligen Geest hebben ontvangen evenals wij?⁴⁸ En hij beval dat zij met den naam van Jezus Christus gedoopt werden. Toen verzochten zij hem enige dagen te blijven.