Read the Bible

¹ Nadezen gebeurde het volgende: Naboth van Jizreel had een wijngaard naast het paleis van Achab, den koning van Samarie.² En Achab sprak tot Naboth: Geef mij uw wijngaard, opdat hij mijn lusthof worde; want hij ligt juist naast mijn huis; ik wil u er een beteren voor in de plaats geven; of, indien dit u liever is, wil ik u geld geven, zoveel hij waard is.³ Maar Naboth zeide tot Achab: Daarvoor beware mij de Heer, het erfdeel mijner vaderen u te geven!⁴ Achab, thuis gekomen, wrevelig en vergramd om hetgeen Naboth van Jizreel tot hem gezegd had: Ik geef u het erfdeel mijner vaderen niet--ging op zijn bed liggen, wendde zijn gelaat af en at niet.

⁵ Toen kwam Izebel, zijn vrouw, bij hem en sprak tot hem: Waarom zijt gij wrevelig gestemd en eet gij niet?⁶ Hij zeide tot haar: Omdat, toen ik met Naboth van Jizreel sprak en hem zeide: Geef mij uw wijngaard voor geld; of, indien gij het begeert, wil ik u een anderen er voor in de plaats geven--hij gezegd heeft: Ik geef u mijn wijngaard niet.⁷ Maar Izebel, zijn vrouw, zeide tot hem: Nu moet gij tonen dat gij koning over Israel zijt. Sta op, eet en wees goedsmoeds; ik zal u den wijngaard van Naboth leveren.⁸ Daarop schreef zij een brief uit naam van Achab, sloot dien met zijn zegel en verzond hem aan de oudsten en de edelen, de stadgenoten van Naboth.⁹ Zij schreef in den brief het volgende: Kondigt een vasten af; plaatst Naboth aan het hoofd des volks,¹⁰ en zet tegenover hem twee deugnieten, die tegen hem moeten getuigen: Gij hebt God en den koning vaarwel gezegd. Brengt hem dan naar buiten en stenigt hem, opdat hij sterve.¹¹ De mannen nu zijner stad, de oudsten en de edelen, zijn stadgenoten, deden zoals Izebel hun gelast had, naar hetgeen geschreven was in den brief dien zij hun gezonden had;¹² zij kondigden een vasten af en plaatsten Naboth aan het hoofd des volks;¹³ vervolgens kwamen de twee deugnieten, zetten zich tegenover hem, en de deugnieten getuigden tegen hem ten overstaan van het volk: Naboth heeft God en den koning vaarwel gezegd. Toen bracht men hem buiten de stad en steenigde hem, zodat hij stierf.¹⁴ Daarop zonden zij aan Izebel bericht: Naboth is gestenigd en is dood.¹⁵ En zodra Izebel hoorde dat Naboth was gestenigd en dood was, zeide zij tot Achab: Maak u op, neem den wijngaard van Naboth van Jizreel in bezit, dien hij geweigerd heeft u voor geld af te staan; want Naboth is niet meer in leven, hij is dood.¹⁶ Zodra Achab nu hoorde dat Naboth dood was, maakte hij zich op, om den wijngaard van Naboth van Jizreel in bezit te gaan nemen.

¹⁷ Toen kwam het woord des Heeren tot Elia, den Tisbiet:¹⁸ Maak u op, ga Achab, den koning van Israel, die te Samarie woont, tegemoet; zie, hij is in den wijngaard van Naboth, dien hij in bezit is gaan nemen,¹⁹ en spreek tot hem: Zo zegt de Heer: Hebt gij doodslag begaan en u tevens verrijkt? Daarom, ter plaatse waar de honden het bloed van Naboth hebben gelekt zullen zij ook het uwe lekken.²⁰ Toen zeide Achab tot Elia: Hebt gij mij gevonden, mijn vijand? Hij zeide: Ik heb u gevonden; omdat gij u verkocht hebt om te doen wat kwaad is in het oog des Heeren.²¹ Zo zegt de Heer: Zie, ik ga onheil over u brengen, ik zal u wegvagen en van Achab alwat manlijk is, den onmondige en den mondige in Israel, uitroeien,²² en uw huis stellen gelijk dat van Jerobeam, den zoon van Nebat, en gelijk dat van Baeza, den zoon van Ahia; omdat gij mij getergd hebt en Israel hebt doen zondigen.²³ Ook van Izebel heeft de Heer gesproken: De honden zullen Izebel verslinden op den grond van? jizreel.²⁴ Wie van Achab in de stad sterft, dien zullen de honden verslinden, en wie van hem op het land sterft, dien zullen de vogelen des hemels verslinden.²⁵ Neen, nooit heeft iemand zich zo als Achab verkocht om te doen wat kwaad was in het oog des Heeren, daartoe aangezet door zijn vrouw Izebel.²⁶ Zeer afschuwelijk handelde hij, aan de schandgoden zich houdende, naar alwat de Amorieten gedaan hadden, die de Heer voor de Israelieten uit had verdreven.²⁷ Achab nu, zodra hij deze woorden hoorde, scheurde zijn klederen en deed een rouwkleed om zijn lijf, vastte, legde zich in het rouwkleed te slapen en liep zachtkens.²⁸ Toen kwam het woord des Heeren tot Elia, den Tisbiet:²⁹ Hebt gij gezien dat Achab zich voor mij heeft verootmoedigd? Omdat hij zich voor mij verootmoedigd heeft, zal ik het onheil niet in zijn dagen brengen; in de dagen zijns zoons zal ik het onheil over zijn huis brengen.