Read the Bible

¹ Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.² Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.³ Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.⁴ Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.⁵ Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.⁶ Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.⁷ Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.⁸ Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.⁹ Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.¹⁰ Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,¹¹ Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?¹² Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.¹³ Immers heb ik te vergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.¹⁴ Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.

¹⁵ Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.¹⁶ Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;¹⁷ Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.¹⁸ Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.¹⁹ Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!²⁰ Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.

²¹ Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,²² Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.²³ Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;²⁴ Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.²⁵ Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!²⁶ Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.²⁷ Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert;²⁸ Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.