Read the Bible

¹ Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.² Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.³ Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.⁴ Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.⁵ Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.⁶ Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.⁷ Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.⁸ De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.⁹ Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.

¹⁰ Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.¹¹ Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.¹² Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.¹³ Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.¹⁴ Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.¹⁵ En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.¹⁶ De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;¹⁷ Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.¹⁸ De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.

¹⁹ Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.²⁰ Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:²¹ De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.²² De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.²³ De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.²⁴ Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.²⁵ Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.²⁶ Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.²⁷ Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.²⁸ Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.²⁹ Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.³⁰ Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.

³¹ De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.³² Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.³³ Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.³⁴ Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.³⁵ De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!