Read the Bible

¹ Ik heb een verbond gemaakt met mijn ogen; hoe zou ik dan acht gegeven hebben op een maagd?² Want wat is het deel Gods van boven, of de erve des Almachtigen uit de hoogten?³ Is niet het verderf voor den verkeerde, ja, wat vreemds voor de werkers der ongerechtigheid?⁴ Ziet Hij niet mijn wegen, en telt Hij niet al mijn treden?⁵ Zo ik met ijdelheid omgegaan heb, en mijn voet gesneld heeft tot bedriegerij;⁶ Hij wege mij op, in een rechte weegschaal, en God zal mijn oprechtigheid weten.⁷ Zo mijn gang uit den weg geweken is, en mijn hart mijn ogen nagevolgd is, en aan mijn handen iets aankleeft;⁸ Zo moet ik zaaien, maar een ander eten, en mijn spruiten moeten uitgeworteld worden!

⁹ Zo mijn hart verlokt is geweest tot een vrouw, of ik aan mijns naasten deur geloerd heb;¹⁰ Zo moet mijn huisvrouw met een ander malen, en anderen zich over haar krommen!¹¹ Want dat is een schandelijke daad, en het is een misdaad bij de rechters.¹² Want dat is een vuur, hetwelk tot de verderving toe verteert, en al mijn inkomen uitgeworteld zou hebben.¹³ Zo ik versmaad heb het recht mijns knechts, of mijner dienstmaagd, als zij geschil hadden met mij;¹⁴ (Want wat zou ik doen, als God opstond? En als Hij bezoeking deed, wat zou ik Hem antwoorden?¹⁵ Heeft Hij niet, Die mij in den buik maakte, hem ook gemaakt en Een ons in de baarmoeder bereid?)

¹⁶ Zo ik den armen hun begeerte onthouden heb, of de ogen der weduwe laten versmachten;¹⁷ En mijn bete alleen gegeten heb, zodat de wees daarvan niet gegeten heeft;¹⁸ (Want van mijn jonkheid af is hij bij mij opgetogen, als bij een vader, en van mijner moeders buik af heb ik haar geleid;)¹⁹ Zo ik iemand heb zien omkomen, omdat hij zonder kleding was, en dat de nooddruftige geen deksel had;²⁰ Zo zijn lenden mij niet gezegend hebben, toen hij van de vellen mijner lammeren verwarmd werd;²¹ Zo ik mijn hand tegen den wees bewogen heb, omdat ik in de poort mijn hulp zag;²² Mijn schouder valle van het schouderbeen, en mijn arm breke van zijn pijp af!²³ Want het verderf Gods was bij mij een schrik, en ik vermocht niet vanwege Zijn hoogheid.

²⁴ Zo ik het goud tot mijn hoop gezet heb, of tot het fijn goud gezegd heb: Gij zijt mijn vertrouwen;²⁵ Zo ik blijde ben geweest, omdat mijn vermogen groot was, en omdat mijn hand geweldig veel verkregen had;²⁶ Zo ik het licht aangezien heb, wanneer het scheen, of de maan heerlijk voortgaande;²⁷ En mijn hart verlokt is geweest in het verborgen, dat mijn hand mijn mond gekust heeft;²⁸ Dat ware ook een misdaad bij den rechter; want ik zou den God van boven verzaakt hebben.²⁹ Zo ik verblijd ben geweest in de verdrukking mijns haters, en mij opgewekt heb, als het kwaad hem vond;³⁰ (Ook heb ik mijn gehemelte niet toegelaten te zondigen, mits door een vloek zijn ziel te begeren).³¹ Zo de lieden mijner tent niet hebben gezegd: Och, of wij van zijn vlees hadden, wij zouden niet verzadigd worden;³² De vreemdeling overnachtte niet op de straat; mijn deuren opende ik naar den weg;

³³ Zo ik, gelijk Adam, mijn overtredingen bedekt heb, door eigenliefde mijn misdaad verbergende!³⁴ Zeker, ik kon wel een grote menigte geweldiglijk onderdrukt hebben; maar de verachtste der huisgezinnen zou mij afgeschrikt hebben; zodat ik gewezen zou hebben, en ter deure niet uitgegaan zijn.³⁵ Och, of ik een hadde, die mij hoorde! Zie, mijn oogmerk is, dat de Almachtige mij antwoorde, en dat mijn tegenpartij een boek schrijve.³⁶ Zou ik het niet op mijn schouder dragen? Ik zou het op mij binden als een kroon.³⁷ Het getal mijner treden zou ik hem aanwijzen; als een vorst zou ik tot hem naderen.³⁸ Zo mijn land tegen mij roept, en zijn voren te zamen wenen;³⁹ Zo ik zijn vermogen gegeten heb zonder geld, en de ziel zijner akkerlieden heb doen hijgen;⁴⁰ Dat voor tarwe distelen voortkomen, en voor gerst stinkkruid! De woorden van Job hebben een einde.