Read the Bible

¹ Maar Job antwoordde en zeide:² Ook heden is mijn klacht wederspannigheid; mijn plage is zwaar boven mijn zuchten.³ Och, of ik wist, dat ik Hem vinden zou, ik zou tot Zijn stoel komen;⁴ Ik zou het recht voor Zijn aangezicht ordentelijk voorstellen, en mijn mond zou ik met verdedigingen vervullen.⁵ Ik zou de redenen weten, die Hij mij antwoorden zou; en verstaan, wat Hij mij zeggen zou.⁶ Zou Hij naar de grootheid Zijner macht met mij twisten? Neen; maar Hij zou acht op mij slaan.⁷ Daar zou de oprechte met Hem pleiten; en ik zou mij in eeuwigheid van mijn Rechter vrijmaken.

⁸ Zie, ga ik voorwaarts, zo is Hij er niet, of achterwaarts, zo verneem ik Hem niet.⁹ Als Hij ter linkerhand werkt, zo aanschouw ik Hem niet; bedekt Hij Zich ter rechterhand, zo zie ik Hem niet.¹⁰ Doch Hij kent den weg, die bij mij is; Hij beproeve mij; als goud zal ik uitkomen.¹¹ Aan Zijn gang heeft mijn voet vastgehouden; Zijn weg heb ik bewaard, en ben niet afgeweken.¹² Het gebod Zijner lippen heb ik ook niet weggedaan; de redenen Zijns monds heb ik meer dan mijn bescheiden deel weggelegd.

¹³ Maar is Hij tegen iemand, wie zal dan Hem afkeren? Wat Zijn ziel begeert, dat zal Hij doen.¹⁴ Want Hij zal volbrengen, dat over mij bescheiden is; en diergelijke dingen zijn er vele bij Hem.¹⁵ Hierom word ik voor Zijn aangezicht beroerd; aanmerk het, en vrees voor Hem;¹⁶ Want God heeft mijn hart week gemaakt, en de Almachtige heeft mij beroerd;¹⁷ Omdat ik niet uitgedelgd ben voor de duisternis, en dat Hij van mijn aangezicht de donkerheid bedekt heeft.