Read the Bible

¹ Maar Job antwoordde en zeide:² Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.³ Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.⁴ Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?⁵ Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.⁶ Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

⁷ Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?⁸ Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.⁹ Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.¹⁰ Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.¹¹ Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.¹² Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.¹³ In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.¹⁴ Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.¹⁵ Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?¹⁶ Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

¹⁷ Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!¹⁸ Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;¹⁹ Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;²⁰ Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!²¹ Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?²² Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?²³ Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;²⁴ Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.²⁵ De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.²⁶ Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

²⁷ Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.²⁸ Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?²⁹ Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?³⁰ Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.³¹ Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?³² Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.³³ De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.³⁴ Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?