Read the Bible

¹ Maar Job antwoordde en zeide:² Hoe lang zult gijlieden mijn ziel bedroeven, en mij met woorden verbrijzelen?³ Gij hebt nu tienmaal mij schande aangedaan; gij schaamt u niet, gij verhardt u tegen mij.⁴ Maar ook het zij waarlijk, dat ik gedwaald heb, mijn dwaling zal bij mij vernachten.⁵ Indien gijlieden waarlijk u verheft tegen mij, en mijn smaad tegen mij drijft;⁶ Weet nu, dat God mij heeft omgekeerd, en mij met Zijn net omsingeld.⁷ Ziet, ik roep, geweld! doch word niet verhoord; ik schreeuw, doch er is geen recht.

⁸ Hij heeft mijn weg toegemuurd, dat ik niet doorgaan kan, en over mijn paden heeft Hij duisternis gesteld.⁹ Mijn eer heeft Hij van mij afgetrokken, en de kroon mijns hoofds heeft Hij weggenomen.¹⁰ Hij heeft mij rondom afgebroken, zodat ik henenga, en heeft mijn verwachting als een boom weggerukt.¹¹ Daartoe heeft Hij Zijn toorn tegen mij ontstoken, en mij bij Zich geacht als Zijn vijanden.¹² Zijn benden zijn te zamen aangekomen, en hebben tegen mij haar weg gebaand, en hebben zich gelegerd rondom mijn tent.¹³ Mijn broeders heeft Hij verre van mij gedaan; en die mij kennen, zekerlijk, zij zijn van mij vervreemd.¹⁴ Mijn nabestaanden houden op, en mijn bekenden vergeten mij.¹⁵ Mijn huisgenoten en mijn dienstmaagden achten mij voor een vreemde; een uitlander ben ik in hun ogen.¹⁶ Ik riep mijn knecht, en hij antwoordde niet; ik smeekte met mijn mond tot hem.¹⁷ Mijn adem is mijn huisvrouw vreemd; en ik smeek om der kinderen mijns buiks wil.¹⁸ Ook versmaden mij de jonge kinderen; sta ik op, zo spreken zij mij tegen.¹⁹ Alle mensen mijns heimelijken raads hebben een gruwel aan mij; en die ik liefhad, zijn tegen mij gekeerd.²⁰ Mijn gebeente kleeft aan mijn huid en aan mijn vlees; en ik ben ontkomen met de huid mijner tanden.²¹ Ontfermt u mijner, ontfermt u mijner, o gij, mijn vrienden! want de hand Gods heeft mij aangeraakt.²² Waarom vervolgt gij mij als God, en wordt niet verzadigd van mijn vlees?

²³ Och, of nu mijn woorden toch opgeschreven wierden. Och, of zij in een boek ook wierden ingetekend!²⁴ Dat zij met een ijzeren griffie en lood voor eeuwig in een rots gehouwen wierden!²⁵ Want ik weet: mijn Verlosser leeft, en Hij zal de laatste over het stof opstaan;²⁶ En als zij na mijn huid dit doorknaagd zullen hebben, zal ik uit mijn vlees God aanschouwen;²⁷ Denwelken ik voor mij aanschouwen zal, en mijn ogen zien zullen, en niet een vreemde; mijn nieren verlangen zeer in mijn schoot.²⁸ Voorwaar, gij zoudt zeggen: Waarom vervolgen wij hem? Nademaal de wortel der zaak in mij gevonden wordt.²⁹ Schroomt u vanwege het zwaard; want de grimmigheid is over de misdaden des zwaards; opdat gij weet, dat er een gericht zij.