Read the Bible

¹ Toen antwoordde Zofar, de Naamathiet, en zeide:² Zou de veelheid der woorden niet beantwoord worden, en zou een klapachtig man recht hebben?³ Zouden uw leugenen de lieden doen zwijgen, en zoudt gij spotten, en niemand u beschamen?⁴ Want gij hebt gezegd: Mijn leer is zuiver, en ik ben rein in uw ogen.⁵ Maar gewisselijk, och, of God sprak, en Zijn lippen tegen u opende;⁶ En u bekend maakte de verborgenheden der wijsheid, omdat zij dubbel zijn in wezen! Daarom weet, dat God voor u vergeet van uw ongerechtigheid.

⁷ Zult gij de onderzoeking Gods vinden? Zult gij tot de volmaaktheid toe den Almachtige vinden?⁸ Zij is als de hoogten der hemelen, wat kunt gij doen? Dieper dan de hel, wat kunt gij weten?⁹ Langer dan de aarde is haar maat, en breder dan de zee.¹⁰ Indien Hij voorbijgaat, opdat Hij overlevere of vergadere, wie zal dan Hem afkeren?¹¹ Want Hij kent de ijdele lieden, en Hij ziet de ondeugd; zou Hij dan niet aanmerken?¹² Dan zal een verstandeloos man kloekzinnig worden; hoewel de mens als het veulen eens woudezels geboren is.

¹³ Indien gij uw hart bereid hebt, zo breid uw handen tot Hem uit.¹⁴ Indien er ondeugd in uw hand is, doe die verre weg; en laat het onrecht in uw tenten niet wonen.¹⁵ Want dan zult gij uw aangezicht opheffen uit de gebreken, en zult vast wezen, en niet vrezen.¹⁶ Want gij zult de moeite vergeten, en harer gedenken als der wateren, die voorbijgegaan zijn.¹⁷ Ja, uw tijd zal klaarder dan de middag oprijzen; gij zult uitvliegen, als de morgenstond zult gij zijn.¹⁸ En gij zult vertrouwen, omdat er verwachting zal zijn; en gij zult graven, gerustelijk zult gij slapen;¹⁹ En gij zult nederliggen, en niemand zal u verschrikken; en velen zullen uw aangezicht smeken.²⁰ Maar de ogen der goddelozen zullen bezwijken, en de toevlucht zal van hen vergaan; en hun verwachting zal zijn de uitblazing der ziel.