Read the Bible

¹ Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.² Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,³ add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.⁴ Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.⁵ Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.⁶ Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;⁷ dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.⁸ Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.⁹ Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.

¹⁰ Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,¹¹ sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;¹² prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.¹³ Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,¹⁴ i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.¹⁵ Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,¹⁶ sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.

¹⁷ Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;¹⁸ ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,¹⁹ por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.²⁰ Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.²¹ Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;²² le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.

²³ Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,²⁴ shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.²⁵ Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.²⁶ Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.²⁷ Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç'të bëjnë.²⁸ Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.²⁹ Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.³⁰ Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.³¹ Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;³² le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

³³ Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;³⁴ tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.³⁵ Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.³⁶ Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,³⁷ mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.³⁸ Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.³⁹ Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.⁴⁰ Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.⁴¹ Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.⁴² Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.⁴³ Ai që është i urtë le t'i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.